Your hearts capacity

Παρά το γεγονός ότι μπήκε Δεκέμβρης και μπορείς πλέον να μυρίσεις την γλυκιά μυρωδιά που φέρνουν μαζί τους τα Χριστούγεννα εγώ χθες το βράδυ ταξίδεψα σε καλοκαιρινό προορισμό.
1 βδομάδα πέρασε από τότε που η κολλητή μου με ρώτησε:Πως είναι να είσαι ερωτευμένος;
Η πρώτη απάντηση που πέρασε από το μυαλό μου ήταν:Με χαζό ερωτευμένο χαμόγελο σαν το δικό σου,αλλά αποφάσισα να το αναλύσω περισσότερο καθώς το κυνικό χιούμορ μου δεν θα της έκανε και καμιά διαφορά.Έπειτα από μια μακροσκελή συζήτηση για αποτυχημένες σχέσεις,περιστασιακό σεξ,απωθημένα,ευκαιρίες που δεν δόθηκαν ποτέ,για ανεξήγητες συμπεριφορές πέσαμε για ύπνο με τον ήλιο.
Χθες το βράδυ γύρισα πίσω σε ένα απόγευμα του Αυγούστου.Ήταν οι μέρες που όλες ξεκινούσαμε για αλλού.Δύο στην Θεσσαλονίκη,μια στην στην Αθήνα,άλλη στην Κομοτηνή άλλη στα Χανιά άλλη στο Ηράκλειο...Meeting point:Ο κόσμος μας,χωρίς σύνορα.
Εκείνες τις μέρες που όλες βρισκόμασταν σε ένα ντελίριο για το τι θα γίνει,παλεύαμε για αποχαιρετιστήριες συναντήσεις που εν τέλει πότε δεν καταφέραμε να οργανώσουμε όλες μαζί.Έτσι ένα απόγευμα κατάφερα να βρεθώ με δύο από τις έξι,και πήγαμε για τσιγάρο στο Κούλε. Αφού καθίσαμε σε μια μικρή καμάρα ξεκινήσαμε τις κλασικές συζητήσεις που δεν καταλήγουν πουθενά παρά μόνο στα στενάκια που σε οδηγούν οι συνειρμοί.Σε μια φάση που μιλάει μόνο ο καπνός που χορεύει αρμονικά στον αέρα έστριψα το κεφάλι προς τα βαθουλώματα τις καμάρας και το μάτι μου έπιασε ένα κομμάτι χαρτί.Για να μην τα πολυλογώ το ανοίξαμε κατενθουσιασμένες λες και ζούσαμε σκηνή από ταινία και βρήκαμε την εξομολόγηση της 15χρονης Μαρίνας που ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια και συμβουλές.Η Μαρίνα εμφανώς είχε μπερδέψει τα μπούτια της και ο Γιώργος που είχε ερωτευτεί δεν της έδινε σημασία.Ήταν δε πεπεισμένη πως στα 15 χρόνια της δεν θα μπορούσε να ξανά ερωτευτεί ποτέ ξανά και πως ο Γιώργος ήταν ο άντρας της ζωής της. Κάπου εκεί ήταν που έπεσε η ερώτηση μεταξύ μας και ακούστηκε σαν βόμβα στο μυαλό μου.''Πόσες φορές δηλαδή μπορεί να ερωτευτεί ένας άνθρωπος;''
Κάπως έτσι έβγαλα στυλό και χαρτί και αποφάσισα να απαντήσω στη Μαρίνα,αν το έβρισκε ποτέ.Παρά τα σχόλια των άλλων δύο που είμασταν μαζί έγραψα δύο κόλλες αναφοράς απάντηση.Οι πιθανότητες να πήγαινε η Μαρίνα εκεί που άφησε το δικό της να έβρισκε την απάντηση μου ήταν μηδαμινές για χίλιους δύο λόγους που θα αποτελούσαν τον γνωστό εξωτερικό παράγοντα που καταστρέφει τα πάντα γύρω μας.Αέρας που θα έπαιρνε το χαρτί,άλλος περίεργος που θα καθόταν εκεί που κάτσαμε και θα έπαιρνε την απάντηση μου αντί για την Μαρίνα και άλλα πολλά σενάρια .Δεν απάντησα τόσο για την Μαρίνα όμως αλλά γιατί πιο πολύ ήθελα να απαντήσω στο εαυτό μου.
Ένας άνθρωπος μπορεί να ερωτευτεί άπειρες φορές μέσα στην πάροδο των χρόνων.Άλλος πολύ,άλλος λίγο.Αν η καρδιά μας είναι ένας υπολογιστής πόση χωρητικότητα έχει η δική σου και τι γίνεται όταν την παραγεμίσεις;
Ένας άνθρωπος μπορεί να ερωτευτεί αρκετές φορές,αν όμως είναι τυχερός θα ερωτευτεί μόνο μια.

Πως να αντιμετωπίσετε τον εθισμό του φίλου σας στο LoL.

    Γυναίκες και κορίτσα!
Είσαι και εσύ μέσα σε αυτές που πήγες με χαρά σπίτι του φίλου σου,και το πρώτο πράγμα που αντίκρισες ήταν ένα άψυχο σώμα βουλιαγμένο στην καρέκλα του γραφείου;
Είσαι και εσύ που αντίκρισες το αγελαδίσιο βλέμμα στην οθόνη του υπολογιστή;
Που έμεινες στην σιωπή και στο σκοτάδι μέχρι να τελειώσει το game;
Είσαι και εσύ που θέλησες να σπάσεις την γαμημένη την οθόνη όταν άκουσες για χιλιοστή φορά:'An enemy has been slain' ;
Είσαι και εσύ που σκέφτηκες να του πιάσεις το κεφαλι και να το χτυπάς στην οθόνη;
Aν κουνάς το κεφάλι σου καταφατικά αυτή την στιγμή,τότε βρίσκεσαι στο σωστό μέρος.

Δεσμευμένες και αδέσμευτες,θα ήθελα να σας μεταφέρω ότι δεν είστε μόνες σε αυτή την μάστιγα που θερίζει τις σχέσεις τα τελευταία δύο χρόνια,το League of Legends.
A moment of silence λοιπόν για την υπομονή.

Πως λοιπόν θα αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο γυναίκες;ΠΩΩΩΣ?

Λύση 1η.

Φεύγεις διακριτικά από το δωμάτιο που βρίσκεται ο υπολογιστής και ψάχνεις τον πίνακα με τις ασφάλειες.Πατάς το διακόπτη και εντελώς τυχαία πέφτει το ρεύμα.Θα ξέρεις ότι το σχέδιο σου είχε επιτυχία όταν ακούσεις ένα επιφώνημα του στύλ:''ΟΟΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ''.

Τips για σίγουρη επιτυχία και αποφυγή του χωρισμού:Α)Φορέστε γάντια για την αποφυγή δαχτυλικών αποτυπωμάτων πάνω στους διακόπτες.

Β)Όταν πέσει το ρεύμα ρίξτε ένα κλασικό σπαστικό τσίριγμα τρόμου για ξεκάρφωμα.

Γ)Τρέξτε μακρυά από το χώρο του εγκλήματος. 

Γ)Προσποιηθείτε ότι στεναχωρηθήκατε με την γκαντεμιά του.

                                                                    Λύση 2η.

Σε περίπτωση όπου είναι ανέφικτο το πρώτο σχέδιο είτε διότι παίζει σε λάπτοπ είτε γιατί είσαι απλά ηλίθια και δεν μπορείς να βρεις τον σωστό διακόπτη και προβλέπεται να κάψεις οτιδήποτε τροφοδοτείται ηλεκτρονικά στο σπίτι έχουμε plan B.Η λύση 2η είναι ο ψυχολογικός πόλεμος.Κλασική γκρίνια,εκβιασμοί του τύπου:-Αν δεν βγεις έξω απο το παιχνίδι σε 5' δεν έχει σεξ μια βδομάδα. 

Βέβαια η συγκεκριμένη τεχνική έχει και επιπτώσεις στο άτομο σου,οπότε φροντίστε να την συγχρονίσετε με την περίοδο σας(ΣΑΤΑΝΙΚΟ?)εν αγνοία τους για να φανείτε συγκρατημένες και σκληρές.

                                                                Λύση 3η.

Επίκληση στο φαγητό,όσοι κοιλιόδουλοι και πεινασμένοι ας προσέλθουν.Αν πάλι όχι,τότε επικαλεστείτε την μοναδική χρησιμότητα που έχουν πια οι πρώην.

Λύση 4η.

Τράβα να μάθεις LoL.Υποτάξου στον γκόμενο σαν γύναιο και σπατάλησε τον χρόνο σου σε κάτι που δεν επέλεξες επειδή το γουστάρεις αλλά για να ενταχθείς στον κόσμο του και γιατί έχεις αρχίσει να του πρίζεις τους όρχεις τόσο πολύ που αναγκαστικά προς αποφυγή του χωρισμού πρέπει να βρεις έναν τρόπο επικοινωνίας .Τips για σίγουρη επιτυχία και αποφυγή του χωρισμού:Α)Απλά μην το κάνεις αν δεν αποτελεί προσωπική επιλογή.Γενικά μην αρχίσεις το LoL.Όχι.

Πάρτε παράδειγμα αυτή την τύπισσα η οποία έκανε το μέγα λάθος να ωθήσει η ίδια τον γκόμενο της στο LoL

LindaRem:Hi League of Legends fans! Sorry to interrupt but I need your help. My boyfriend of 7 months plays LoL and I thought I could surprise him by learning a bit about the game. So could I get some basic info? How the game works, the purpose, links to helpful articles, tips, anything helps. Thank you so much!

stellamavis 28 βαθμοί 6 μήνες πριν

My boyfriend and I no longer play league together, I introduced him... and I still get angry...

Λύση 5η.

Ωφέλιμο θα ήταν επίσης να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα από την ρίζα του.Στο πρώτο ραντεβού αφού έχει περάσει το πρώτο μισάωρο της αμηχανίας καθίστε αναπαυτικά στην καρέκλα σας,-οι καπνίζουσες ας ανάψουν και τσιγάρο έτσι για να γίνει πιο κινηματογραφική η σκηνή-και ρωτήστε αδιάφορα:Να σου πω,παίζεις LoL;

Αν η απάντηση είναι καταφατική,ρουφήξτε την τελευταία γουλιά από τον καφέ σας,σηκωθείτε σαν κιουρία πάρτε την τσαντούλα σας και αποχωρήστε.Οι καπνίζουσες φυσήξτε την τελευταία τζούρα επιδεικτικά στην μούρη του και αποχωρήστε εξίσου κινηματογραφικά.

Αν η απάντηση τώρα είναι αρνητική,σηκωθείτε,κάντε χειραψία,φιληθείτε σταυρωτά,δώστε συγχαρητήρια και νοικιάστε και μια μπάντα να βγει από πίσω να παίζει κάποιο νικηφόρο τραγούδι..

ΠΡΟΣΟΧΗ!Προσοχή λέγω όμως!Μην επαναπαυθείτε γιατί: Α)Μπορεί να ψεύδεται.

Β)Το πιο πιθανό είναι να αρχίσει κάποια στιγμή.

Λύση 6η.

Βάλε στο φούλ τα ηχεία και χόρεψε πίσω από την καρέκλα του Στικούδη μέχρι θανάτου.Ξέρω.Καταλαβαίνω την βαρβαρότητα αυτής της λύσης,αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και μην ξεχνάς πως πρέπει να είσαι αλύγιστη και αδυσώπητη!Αν ούτε εδώ δεν υπάρξει αντίδραση,τότε σήκω φύγε,άρρωστη κατάσταση.

Δεν συνεχίζω,η γάτα μου κυνηγάει το ποντίκι στην οθόνη... δυσκολεύομαι στην πληκτρολόγηση και το πιθανότερο να κάνω φόνο.

....Επίσης σταματήστε με τις Χριστουγεννιάτικες φωτογραφίες είναι ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ.

Βασικά,δεν βρίσκω τίτλο.

    Χαμένη στο κόσμο του facebook κάνω scroll χωρίς να κοιτάω κάτι ενδιαφέρον,χωρίς καν να εστιάζω το βλέμμα μου σε κάτι ενδιαφέρον.Κουνάω απλώς μηχανικά το δάχτυλο μου.Άρθρα από μαζοποιημένα δεκαπεντάχρονα σχετικά με την φυλάκιση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής κοινοποιημένα παντού,φωτογραφίες που αντιπροσωπεύουν ανεκπλήρωτους έρωτες κοριτσιών ή παράπονο για το άνοιγμα των σχολείων και των φροντιστηρίων.Άλλη μια φωτογραφία που γράφει i will let karma fuck you έχοντας στο backround ένα δάσος.Εκνευρίζομαι για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου γιατί είστε ηλίθιες,εσείς και το μουνί σας μόνο και μετά δαγκώνω το παραψημένο τόστ μου.
     Εκεί είναι που θυμάμαι τα λόγια της Νίκης...'Αθηνά η ζωή σου είναι τόσο παράξενη...στην ζωή σου όλα πληρώνονται,όλα έχουν τίμημα'.
Συνειδητοποιώ ότι όντως έτσι είναι,αν και κατά  βάθος το σχόλιο και το συμπέρασμα που είχε μόλις ξεστομίσει η Νίκη,ήταν κάτι που το ήξερα πάντα με μια άλλη δική μου διατύπωση.Που κολλάει η φωτογραφία με το κλασικό ''i'll let karma fuck you'' της πληγωμένης κοπελίτσας με την διαπίστωση της Νίκης;
Αυτό αναρωτιέμαι και εγώ,αλλά το μυαλό μου έκανε πάλι τους δικούς του συνειρμούς χωρίς να ρωτήσει κανένα.Πολλές φορές πληγωνόμαστε,ο έρωτας σου τελείωσε,σε βαρέθηκε,σε πήδηξε,έφυγε.Τα συναισθήματα έχουν ημερομηνία λήξης και αυτό σε πληγώνει.Η κολλητή σου σε παράτησε,είπε πράγματα για σένα ενώ εσύ τις είχες ανοίξει την καρδιά σου,οι γονείς σου χωρίζουν ή τσακώνονται τόσο άσχημα στο σπίτι που οι τοίχοι πλέον δεν σε χωράνε και εσύ πρέπει να το διαχειριστείς.Απέτυχες στις Πανελλήνιες,πέθανε ο σκύλος σου και γενικά όλες αυτές οι καταστάσεις που μπορεί να ταυτιστείτε γιατί πολύ απλά συμβαίνουν. Και εκεί ερχόμαστε στην εγωιστική ερώτηση:Γιατί σε εμένα;Το αξίζω;
   Δεν πιστεύω πως ότι μας συμβαίνει το αξίζουμε,πιστεύω όμως ότι στο τέλος αυτό που μας συνέβει  είχε ένα προορισμό,ένα σκοπό που έπρεπε να εκπληρωθεί.Ίσως ακούγεται σκληρό και απόλυτο αλλά το πιστεύω.Η φωτογραφία που απλά πέρασε από μπροστά μου καθώς προχωρούσα μηχανικά απλώς με έκανε να σκεφτώ ότι δεν ξέρεις το τίμημα που πληρώνει ο καθένας.Προσωπικά πλέον ξέρω ότι τίποτα δεν μένει χωρίς να το ακολουθούν συνέπειες.Και αυτό γιατί δεν ξέρεις τι κουβαλάει ο καθένας μέσα του,εγώ πλήρωσα μεταφορικά και κυριολεκτικά αυτό το καλοκαίρι λάθη του χειμώνα και χρόνο που απέδωσα σε λάθος άτομο .Άν το άξιζα;Δεν έχει και σημασία.O χρόνος περνάει τόσο γρήγορα χωρίς να υπολογίζει αν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις αυτά που κουβαλάει στο πέρασμα του.Είναι χάσιμο χρόνου να ψάξεις γιατί.Όσο θα το ψάχνεις όλα θα προχωράνε και εσύ θα μένεις πίσω,θα χάνεσαι,θα αναλώνεσαι και ο χρόνος δεν θα γυρίσει να σε κοιτάξει καν,ο χρόνος δεν θα σταματήσει,δεν σταμάτησε ποτέ.Αν ποτέ σταματούσε θα κοιτούσε την ζωή σαν απλήρωτη πόρνη που τον καθυστερεί,που του έφαγε τα πολύτιμα 'λεπτά' του..
Μερικές φορές πρέπει να σου χώσει μπάτσο η ζωή και να συνέλθεις, αν το άξιζες θα το δεις αντικειμενικά όταν πλέον δεν θα έχει σημασία αν ήταν άδικο.Εν τέλη,δεν είμαι άξια ούτε εγώ ούτε εσύ να κρίνουμε πως θα σε γαμήσει το 'κάρμα' γιατί το μόνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι οι συνέπειες είναι σκληρές μόνο όταν τις βιώνεις στο πετσί σου και έρχονται κατά πάνω σου τόσο αθόρυβα σαν τις πρώτες σταγόνες τις βροχής τα βράδια.Το 'κάρμα' λοιπόν είναι προσωπική υπόθεση,και γίνεται αντιληπτό από το ίδιο το άτομο. Αλλες φορές αργεί,άλλες έρχεται αμέσως άλλες έρχεται με τρόπο που δεν το περιμένεις.Μην ρωτήσεις όμως ποτέ.Ποτέ.Μην ρωτήσεις αν το άξιζες,γιατί έχεις χάσει το παιχνίδι.Μην ρωτήσεις ποτέ αν ήταν άδικο,γιατί δεν νοιάζεται κανένας.Γιατί τότε κάνεις λάθος ερώτηση και ξεχνάς να ανοίξεις τα μάτια σου πέρα από το εγώ σου.

Game Over.

Καθόμουν στα σκαλάκια απ'έξω από την αυλόπορτα και είχα πειστεί ότι βρήκα την ησυχία μου.Ήταν από αυτά τα βράδια που απλά νιώθεις την ανάγκη να μείνεις μόνος σου,να κάτσεις στο δρόμο όσο βρώμικος και αν είναι,να ανάψεις το τσιγάρο και να ξεχάσεις προσωρινά και από ένα προβληματισμό σε κάθε τζούρα του.Γενικά θεωρώ πως ο χρόνος που περνάμε με τον εαυτό μας είναι πολύτιμος και ταυτόχρονα επικίνδυνος.Άμα το παρακάνεις καταλήγεις να ξεφεύγεις από τα πλαίσια της πραγματικότητας και να υπερ-πλάθεις σκέψεις και γεγονότα που δεν έχουν νόημα καταλήγοντας χαμένος στο λαβύρινθο του μυαλού σου.
Τέτοιο βράδυ ήταν και αυτό και εγώ είχα τόσο μεγάλη ανάγκη την μοναξιά που αγνόησα κλήσεις και προσκλήσεις για εξόδους και ας με είχε κατασπαράξει η ρουτίνα της βδομάδας.Λίγο αργότερα,συνειδητοποιώ πως στο απέναντι στενό έχουν αυτό το κλασικό ελληνικό γλέντι που η εικόνα του είναι σε όλους γνωστή:Όλο το σόι μαζεμένο,θείες που θα σου πουν οτι μεγάλωσες,γιαγιάδες που θα κοιτάξουν το σκουλαρίκι στη μύτη και θα γυρίσουν με την δέοντα διακριτικότητα να το σχολιάσουν βάζοντας το χέρι τους στο στόμα για να μην διαβάσεις τα χείλια τους αλλά έχοντας το βλέμμα τους στραμμένο πάνω σου.Τα παιδάκια,μικροί δαίμονες που τρέχουν πάνω-κάτω τσιρίζοντας και επινοώντας τον δικό τους κόσμο κάνοντας το τραπέζι του φαγητού κρυψώνα ή σπηλιά και τα δέντρα σκάλες προς αποφυγή των επίγειων εχθρών τους.Γονείς που καμαρώνουν που το παιδί τους φέτος θα πάει στη τρίτη τάξη και θα αρχίσει και αγγλικά τώρα που είναι νωρίς και ίσως του χρόνου και δεύτερη γλώσσα γιατί είναι αδιανόητο σήμερα να μην ξέρεις τουλάχιστον δύο γλώσσες.Πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο αυτό το κοινωνικό μπάχαλο φυσικά παίζει το φαγητό-ή μάλλον το ΠΟΛΥ φαγητό.
Ο συνειρμός αυτός στο μυαλό μου μπορεί και 10 δευτερολέπτων,μου υπενθυμίζει πόσο ευτυχισμένη με έκανε η παρούσα μοναξιά μου και μου υπενθύμισε πόσο μισώ αυτές τις μαζώξεις με τις πίτες και τα κουτσομπολιά.Το πρόβλημα είναι ότι εκείνη τη στιγμή ήμουν τόσο αλλού που ούτε που πήρα χαμπάρι πότε εμφανίστηκε ένας μικρός δαίμονας από αυτούς που κρύβονται κάτω από τα τραπέζια και ανακατέβουν στο ποτήρι τους ότι πόσιμο βρουν προσθέτοντας μετά πιπέρι και αλάτι δημιουργώντας αυτό το απαίσιο πράγμα που όλοι φτιάχναμε στα τραπέζια.Θυμήθηκα και τον πατέρα μου σε εκείνη τη φάση που όποτε το έκανα με κοιτούσε με το κλασικό βλέμμα:ΘΑΤΑΠΟΥΜΕΣΤΟΣΠΙΤΙ και κρατήθηκα να μη γελάσω.Ο μικρός δαίμων,αργότερα όπως μου αποκάλυψε το όνομα του Οδυσσέας,με πλησίασε βγαίνοντας από το απέναντι στενό.Αφού προσευχήθηκα σε όλους τους Ολύμπιους Θεούς να μην μου μιλήσει και απλά να ψάχνει καμιά γαμημένη μπάλα άναψα το σβησμένο τσιγάρο.
-Γεια...ξεστόμισε 
-(Σκατά)Γεια.
Αφού πέρασε ένα λεπτό σιωπής και αμηχανίας όπου ο μικρός απλά κοιτούσε,αποφάσισε να αρχίσει την ανάκριση..
-Γιατί είσαι μόνη σου;
(Πέρα από το γεγονός ότι κόμπλαρα με την ερώτηση,κατάλαβα οτι δεν θα ξεμπέρδευα εύκολα από το μικρό δαίμονα.)
-Γιατί θέλω ησυχία,απάντησα ευελπιστώντας ότι θα καταλάβαινε πως η παρουσία του δεν ήταν επιθυμητή.
-Δεν σου αρέσει να παίζεις με τους φίλους σου;
Εκείνη τη στιγμή η πρώτη απάντηση που μου ήρθε στο μυαλό αστραπιαία ήταν:Σταμάτησα να παίζω πια..αλλά σκέφτηκα ότι ίσως ήταν μια πολύ απογοητευτική απάντηση.
-Μου αρέσει,απάντησα,απλώς κουράστηκα να παίζω...εσύ;
-Εγω έχω πολλούς φίλους,κυνηγητό έπαιζες;
-Μπορείς να το πεις και έτσι..
-Α..Με λένε Οδυσσέα.
Όταν αντιλήφθηκα πόσο ρεαλιστικά έβλεπε ο Οδυσσέας το παιχνίδι και πόσο διαφορετικά μεταφραζόταν από εμένα ζήλεψα τον Οδυσσέα για την ξεγνοιασιά και την αθωότητα του,κυρίως γιατί κάποτε την είχα και εγώ.Ένιωσα πως μου την κλέψανε απότομα,πως είναι άδικο που δεν μπορούμε να ταυτίσουμε τις έννοιες μας.Εμένα με είχε κουράσει το παιχνίδι αυτό,έπαιζα μόνο κρυφτό με τον εαυτό μου και τα τσιγάρα μου ήταν το 'φτού ξελευθερία'.Έπαιζα κυνηγητό αιώνιο από αυτό που δεν κουράζει τα πόδια αλλά την ψυχή σου.Το μόνο κοινό ανάμεσα στο δικό μου κυνηγητό και του Οδυσσέα ήταν ότι  και στους δύο χτυπούσε η καρδιά μας δυνατά στο τέλος.
-Εμένα Αθηνά.Πόσο χρονών είσαι Οδυσσέα;
-Νομίζω 7..
-Ε μικρός είσαι ακόμα..
Ο Οδυσσέας τραντάχτηκε,αλλά στο τέλος αφού το καλοσκέφτηκε είπε: 
-Δεν πειράζει,θα μεγαλώσω κι άλλο του χρόνου .
-Μη βιαστείς μόνο..
-Όχι αλλά θέλω πολύ να οδηγώ το αμάξι του μπαμπά μου..
O Οδυσσέας ίσα που πρόλαβε να μου κάνει άλλες τρεις ερωτήσεις για να ικανοποιήσει την περιέργεια του γιατί σε λίγο εμφανίστηκε ένα στρουμπουλό κοριτσάκι ίδιας ηλικίας από το στενό που φώναζε το όνομα του.
-Οδυσσέααα,του είπε και η φωνή και το βλέμμα της είχαν μια μίξη απο νάζι και θυμό,δεν μπορείς να φεύγεις ενώ παίζαμε,μας χάλασες το παιχνίδι!
Ο Οδυσσέας στράφηκε προς το μέρος της για να την ακολουθήσει και της απάντησε..
-Απλώς κουράστηκα να παίζω..

   Όταν ο Οδυσσέας έφυγε και έμεινα ξανά μόνη μου,ξαφνιασμένη από τον τρόπο που μιμήθηκε την απάντηση μου ευχήθηκα να αργήσει να γνωρίσει το δικό μου παιχνίδι που σε βάζει η ζωή να παίξεις χωρίς κανόνες και χωρίς restart.

The perks of holding a taper with meetballs.

ΠΡΟΣΟΧΗ,ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ,είμαι άνθρωπος με θέματα δείξτε κατανόηση.(Η δικαιολογία ότι είναι αργά είναι αρκετά αναμασημένη πλέον)
Ευχαριστώ.

   
    Γενικά άνθρωπος που κρατάει τις υποσχέσεις του δεν είμαι.Όχι από αδιαφορία απλώς πολλές φορές ξεχνάω το μυαλό μου έξω από το κεφάλι μου και άπαξ και μπεις σε τέτοιο λούκι να ξέρετε...είναι σαν εθισμός.Το αφήνεις από δω και από εκεί και έτσι συνεπαρμένη που άφησες τον κόσμο του ρεαλισμού πίσω βάζεις τα ακουστικά στα αυτιά σου και προχωράς στο λιβάδι των ονείρων με backround ότι παίζει το shuffle του iPod.
Από την φούσκα αυτή βέβαια έρχεται και σε βγάζει ο ωριλάς με μια μικρή βελόνα που ΠΛΟΠ! σπάει την ωραία σου μουσική ονειροπόληση και ψαχουλεύει το αυτί σου ανακοινώνοντας σου ότι αν συνεχίσεις να είσαι ένα κινούμενο ακουστικό δεν θα ακούς ούτε καν τους ήχους της πραγματικότητας .Ντάξει δεν βαριέσαι λες,μήπως έχει και μουσική στο backround αυτή η ζωή πια;
 Ναι τέλος πάντων εγώ για υποσχέσεις άρχισα να λέω και πήγα στα αυτιά μου...εκτός από κινούμενο ακουστικό είμαι και ένας κινούμενος συνειρμός προφανώς...και αστεία.Η μπορεί και όχι.
   Αυτό για το οποίο ήθελα να γράψω αρχικά και πήρα την απόφαση να μπω επιτέλους στο blogger πληκτρολογώντας με πάθος τον γελοίο κωδικό μου,είναι μια μεγάλη συμβουλή προς τον γυναικείο πληθυσμό!Αγαπητές γυναίκες,ακούσατε ακούσατε!Όσα ξέρατε από τις μανάδες σας,από τις ξαδέρφες σας που έρχονται στα τραπέζια στις οικογενειακές μαζώξεις,από τις βλαμμένες φίλες σας που το παίζουν ειδήμονες στο πως να ρίξεις το μελαχρινό γκομενάκι απέναντι χωρίς να θίξεις τον γυναικείο εγωισμό σου και την ανωτερότητα σου,από την Μενεγάκη στον ANT1,και από το Cosmopolitan-που παρεμπιπτόντως έμαθε και στον ανδρικό πληθυσμό πως να τραβήξει μαλακία,γιατί και αυτοί οι κακομοίρηδες σιγά σιγά μαθαίνουν-,ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ.
Το μυστικό για την κατάκτηση του αντίθετου φύλου είναι ένα.Ένα τάπερ κεφτέδες.Και καθώς μπαίνουμε στο θέμα κεφτέδες και τάπερ θα σας πρότεινα να συντονιστείτε σε μια πολύ ταιριαστή μουσική επιλογή μου εδώ και να συνεχίσουμε να διαβάζουμε παρακάτω..
Tα πλεονεκτήματα και το γιατι να κυκλοφορείς με ένα τάπερ με Κεφτέδες λοιπόν παρακάτω:
1.Τρέχεις να προλάβεις το λεωφορείο τελευταία στιγμή και εμφανίζονται δυο ταξιθέτες.
Η μυρωδιά και η εικόνα της κλασικής μάνας με το τάπερ εμφανίζεται μπροστά τους σε πιο νέα και εμφανίσιμη έκδοση,τρέχουν πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και κάπως έτσι καταλήγεις μέσα στο λεωφορείο με ειδική μεταχείριση και ΚΥΡΙΩΣ χωρίς εισιτήριο.Ο τζάμπας ζει.

2.Ξεκαθαρίζεις τον σωστό τον άνδρα.Ο άνδρας που θα μπερδέψει τους κεφτέδες με ντολμαδάκια είναι αυτός που θα μπερδέψει την την μπροστινή είσοδο με την πίσω 

3.ΣΤΟΥΣ ΚΕΦΤΕΔΕΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ.

4.Τρέχεις σαν την ξεμαλλιασμένη νοικοκυρά να πας στη δουλεία παρέα με το τάπερ,και για τους Αγγλους των Μαλίων είσαι πρωτόγνωρο φαινόμενο,είδος υπό εξαφάνιση αν θέλετε και κάπως έτσι γνωρίζεις όλη την παρέα σου τρώνε τους κεφτέδες και κανονίζεται ραντεβού γιατί είσαι γαμάτη.

5.Σε όλους αρέσουν οι κεφτέδες.Αν δεν σας αρέσουν οι κεφτέδες,θα σας κυνηγάει για όλη σας την ζωή το ανήσυχο πνεύμα της γιαγιά σας αγγαζέ με ένα τάπερ από το πλαστικό του βιτάμ που ποτέ δεν πετάχτηκε.Και εγώ μαζί.

Δεν μπορώ να συνεχίσω.Αποχωρώ.

το άρθρο είναι πιο καμένο από όλα όσα έχω γράψει.

Θα πάω ελεύθερα να κλάψω σε εμβρυακή στάση κάτω από το ζεστό νερό 

της ντουζιέρας μου,γιατί σήμερα είχα δύσκολη μέρα και ο μπαμπάς είχε μαγειρέψει 

μπάμιες.

Αντιο σας.

οι στιγμές τρυφερότητας έρχονται σε σποραδικά αλλά αναγνωρίσιμα διαλείμματα.

Λόγω μεγάλου συναισθηματικού φόρτου,σήμερα δεν θα γράψω τις γνωστές μου ηλιθιότητες και θα μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που μου κίνησε την περιέργεια εξαιτίας του τίτλου και στην συνέχεια την ικανοποίησε και με το παραπάνω.
Take your time..



Βγες με ένα κορίτσι που δε διαβάζει.
 Γιατί πρέπει να βγεις ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει….   Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού,  ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club.  Όπου και να την βρεις φρόντισε να είναι με το χαμόγελο στα χείλη και σιγουρέψου ότι αυτό γίνεται πλατύτερο όταν η παρέα της στρέφει αλλού την προσοχή της.  Στην πορεία, απασχόλησε την με ελαφριά κουβεντούλα, διάλεξε «πεσιματικές» ατάκες χαμογελώντας αμυδρά και με νόημα.  Και ενώ η νύχτα μπαίνει για τα καλά οδήγησε την στην πόρτα της εξόδου.  Μην δώσεις σημασία στην όποια αβάσταχτη κούραση μπορεί προς στιγμήν να σε λυγίζει. Φίλησε την κάτω από την τρεμάμενη λάμψη της λάμπας του δρόμου ενώ βρέχει, όπως έχεις δει στις ταινίες, υποκρινόμενος ωστόσο ότι η σκηνή δεν έχει και κάποια ιδιαίτερη σημασία. Πήγαινε την στο διαμέρισμα σου και απάλλαξε τον εαυτό σου από τον ψυχαναγκασμό του «κάνω έρωτα». Απλά πήδηξε την.     Στη πορεία άσε το βιαστικό συμβόλαιο που υπέγραψες –ούτε που κατάλαβες πως-  να εξελιχθεί αργά και βασανιστικά σε σχέση. Βρες κοινά ενδιαφέροντα και θέματα προς συζήτηση όπως το σούσι ή η μουσική. Φρόντισε να κτίσεις γύρω από αυτό ένα πολύ γερό οικοδόμημα, πασπαλισμένο με την αίσθηση της αίγλης του ιερού χώρου στον οποίο καταφεύγεις κάθε φορά  που η ατμόσφαιρα μεταξύ σας γίνεται χλιαρή και τα βράδια ατελείωτα. Μην σκέφτεσαι ιδιαίτερα και άσε απλώς τους μήνες να περνούν. Πρότεινε της να συζήσετε και άφησε στην ίδια την ευθύνη της διακόσμησης. Αναλώσου σε ανούσιους καβγάδες τύπου «κλείνουμε την κωλοκουρτίνα στην ντουσιέρα για να μην πιάσει μάκα» και άσε να περάσει ένας χρόνος χωρίς να το πάρεις χαμπάρι.  Από εδώ και εμπρός ξεκίνα να παίρνεις χαμπάρι.    Στο μυαλό σου στριφογυρνάει η ιδέα ότι είναι μάλλον καιρός να παντρευτείτε, αλλιώς όλη η ιστορία θα είναι χαμένος χρόνος.  Κάλεσε την λοιπόν για δείπνο σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο με ονειρική θέα πολύ εκτός των οικονομικών σου δυνατοτήτων. Με μακάριο ύφος ζήτησε από το σερβιτόρο να της φέρει ένα ποτήρι σαμπάνια αφού έχει βάλει μέσα ένα αξιοπρεπές δακτυλίδι. Όταν το προσέξει κάνε της πρόταση με όσο ενθουσιασμό και ειλικρίνεια μπορείς να επιστρατεύσεις.  Μην σε νοιάξει ιδιαίτερα αν νοιώσεις την καρδιά σου να χτυπά σαν ταμπούρλο. Το ίδιο ισχύει ακόμα και αν δεν μπορείς να την νοιώσεις καθόλου. Εάν μεσολαβήσει χειροκρότημα κάνε σαν να μην τρέχει τίποτα. Αν κλάψει, χαμογέλασε σαν να είσαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου.  Αν δεν κλάψει κάνε το ίδιο.   Άσε τα χρόνια να περνούν δίχως να δίνεις ιδιαίτερη σημασία. Ασχολήσου με την καριέρα σου, αγόρασε ένα σπίτι, κάνε δύο εντυπωσιακά παιδιά. Προσπάθησε να τα μεγαλώσεις καλά. Σταδιακά μπορείς να αρχίσεις να νοιώθεις αποτυχημένος. Απώλεσε λοιπόν την ύπαρξη σου μέσα σε μια βαρετή μονοτονία, σε μια μονοδιάστατη θλίψη. Πέρασε την κρίση της μέσης ηλικίας. Γέρασε. Στοχάσου πάνω στην ελλιπή πραγματοποίηση των στόχων σου. Κάποιες φορές νοιώσε ευχαριστημένος αλλά κυρίως νοιώσε κενός και ελαφρύς. Κατά την διάρκεια περιπάτων νοιώσε σαν να μην υπάρχει πια επιστροφή ή σαν να είσαι έτοιμος να σε πάρει ο άνεμος.  Στο τέλος συμβιβάσου με μια θανατηφόρα ασθένεια και αποδήμησε εις Κύριον αλλά…μόνο αφού έχεις συνειδητοποιήσει ότι με το κορίτσι που δεν διάβαζε η καρδιά σου δεν σκίρτησε ποτέ από οποιοδήποτε πάθος, και κανένας δεν θα γράψει την ιστορία της ζωής σας. Κατά τον ίδιο τρόπο, θα πεθάνει και αυτή μόνο με την αμυδρή και μέτριας έντασης θλίψη ότι η ικανότητα της να αγαπάει έπεσε στο κενό.      Κάνε αυτά τα πράγματα, γαμώτο, γιατί τίποτα δεν είναι χειρότερο από ένα κορίτσι που διαβάζει. Κάνε τα, σου λέω, γιατί μια ζωή στο καθαρτήριο είναι καλύτερη από μια ζωή στην κόλαση. Κάνε τα γιατί το κορίτσι αυτό είναι γνώστρια του λεξιλογίου που μπορεί να περιγράψει αυτή την ακαθόριστη δυσαρέσκεια ως μια ανεκπλήρωτη ζωή.  Ένα λεξιλόγιο που αναλύει την εσωτερική ομορφιά του κόσμου και την κάνει δυνατή αναγκαιότητα αντί για φαντασιακή αναζήτηση. Το κορίτσι που διαβάζει έχει πρόσβαση σε ένα λεξιλόγιο που μπορεί να διακρίνει μεταξύ της απατηλής και απαθούς ρητορικής κάποιου που δεν μπορεί να την αγαπήσει, και της άναρθρης απελπισίας κάποιου που την αγαπάει πολύ. Ένα λεξιλόγιο που, γαμώτο, κάνει την κενού περιεχομένου σοφιστεία μου ένα φτηνό κόλπο.   Κάνε τα γιατί το κορίτσι που διαβάζει κατανοεί σύνταξη. Η λογοτεχνία την έχει διδάξει ότι οι στιγμές τρυφερότητας έρχονται σε σποραδικά αλλά αναγνωρίσιμα διαλείμματα. Γνωρίζει επίσης πολύ καλά ότι η ζωή δεν έχει γραμμική πορεία,  και θεωρεί δεδομένο ότι η παρακμή ρέει στην ίδια κατεύθυνση με την απογοήτευση. Ένα κορίτσι που έχει εμβαθύνει στη σύνταξη του λόγου αναγνωρίζει στις ακανόνιστες διστακτικές παύσεις ανάμεσα σε δύο ανάσες τη φύση του ψέματος. Επίσης, αντιλαμβάνεται τη διαφορά της μεμονωμένης στιγμής θυμού από την μόνιμη συνήθεια κάποιου να είναι πικρός και κυνικός ανεξάρτητα λόγου ή αιτίας· αυτή η συνήθεια θα παραμείνει ζωντανή και όταν έχει πακετάρει τα πράγματα της, έχει αποχαιρετήσει απρόθυμα, έχει αποφασίσει ότι πρόκειται για παύση και όχι για τελεία και…προφανώς θα συνεχίζεται εις τον αιώνα τον αιώνων αμήν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το συντακτικό που ταιριάζει στο ρυθμό και στους κυματισμούς ενός «αγαθού» βίου.     Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει γιατί το κορίτσι που διαβάζει γνωρίζει τη σημαντικότητα της πλοκής, μπορεί να εντοπίσει που τελειώνει ο πρόλογος καθώς και τις αιχμηρές εντάσεις της κορύφωσης. Τις νοιώθει στο πετσί της. Το κορίτσι που διαβάζει θα είναι υπομονετική σε μια διακοπή της δράσης, θα επισπεύσει τη λύση. Μα πάνω απ’ όλα γνωρίζει την αναπόφευκτη βαρύτητα του τέλους. Βρίσκεται στο στοιχείο της. Έχει αποχαιρετήσει χιλιάδες ήρωες με ένα σούβλισμα θλίψης όλο κ’ όλο στην καρδιά.   Μην βγεις ραντεβού με ένα κορίτσι που διαβάζει γιατί τα κορίτσια αυτά είναι που αφηγούνται τις ιστορίες. Εσύ και ο Τζόυς, εσύ και ο Ναμπόκοφ, εσύ και η Γουλφ. Εσύ στη βιβλιοθήκη, στο διάδρομο αναμονής του μετρό, στη γωνία του καφέ, στο παράθυρο του δωματίου σου. Εσύ που αιωνίως κάνεις την ζωή μου αφόρητη. Το κορίτσι που διαβάζει έχει βγάλει έξω το τεφτέρι της ζωής της και είναι γεμάτο νόημα. Προσέχει οι αφηγήσεις της να είναι πλούσιες, το υποστηρικτικό καστ χρωματιστό και η γραμματοσειρά έντονη. Εσύ, το κορίτσι που διαβάζει, με κάνεις να θέλω να είμαι όλα αυτά που δεν είμαι. Αλλά είμαι αδύναμος και θα σε απογοητεύσω, αφού αυτό που έχεις ονειρευτεί είναι καλύτερο από αυτό που είμαι. Δεν θα δεχόσουν ποτέ τη ζωή για την οποία μιλούσα προηγουμένως. Δεν θα δεχόσουν τίποτα λιγότερο από πάθος, τελειότητα και μια ζωή άξια να αφηγηθεί. Αυτό ήταν. Τελείωσα μαζί σου κορίτσι που διαβάζει. Και μην ξεχάσεις με το επόμενο τραίνο να πάρεις και τον Χεμινγκγουέι μαζί σου. Σε μισώ. Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ σε μισώ.    Πηγή: www.lifo.gr

Για μπάφο,που στρίβω;;

Καλησπέρα κόσμε,πρέπει να ανακοινώσω ότι επιστρέφω δυναμικά.Επίσης θα ήθελα να σας μεταφέρω την χαρά και τον ενθουσιασμό μου που τελείωσαν οι Πανελλήνιες.
Εσείς που θα δώσετε του χρόνου και θα προετοιμάζεστε όλο το καλοκαίρι δεν έχω να πω τίποτα άλλο πέρα από τα βαθιά μου συλλυπητήρια και ότι σας λυπάμαι.
Είμαι πονόψυχη η άτιμη,το ξέρω.Τέλος τώρα ,η λέξη Πανελλήνιες είναι παρελθόν και στην παρέα μου είναι απαγορευμένος όρος.Είμαστε σε μια φάση, σαν τον κόσμο του Harry Potter,που η αναφορά στον Λόρδο-χωρίς μύτη-Βόλντεμορτ γίνεται με την γνωστή φράση:You know who!
Eεεετσι λοιπόν και εμείς βαδίζουμε στον παρόν και η αναφορά σε αυτή την περίοδο είναι η :You know when!

Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να γράφω το άρθρο πρώτον γιατί έφαγα πολύ pizza και δεν μπορώ να κοιμηθώ και δεύτερον με την προοπτική να βάλω το δεύτερο part της λίστας που φτιάξαμε (The List:Part 1 ) αλλά προς το παρόν έχω καταφέρει να σβήσω δύο από 45 πράγματα που είχαμε βάλλει.Όπως δείχνουν βέβαια οι τελευταίες εξελίξεις στην καταπληκτική παρέα μας,μάλλον δεν θα συνεννοηθούμε ποτέ για το που θα πάμε διακοπές,θα τριγυρνάμε φωνάζοντας στους δρόμους,θα μένουμε 1 ώρα και ένα τέταρτο στα λιοντάρια γιατί δεν ξέρουμε που να πάμε να φάμε,όποτε απλά στεκόμαστε εκεί περιμένοντας την Θεία φώτιση.Εν τέλη θα έρθει το βράδυ,θα περιμένουμε την Μαριεύη να αργήσει 45 λεπτά από την κανονική ώρα του ραντεβού,την Δάφνη να αποφασίσει ότι δεν θα φάει απόψε,την Νίκη να σηκωθεί από το πάτωμα για τρίτη φορά και όταν τέλος πάντων φτάσουμε στο μπαράκι με την Ισπανική μουσική που ενθουσιάζει την Μαριευη,δεν θα ανάβει ο αναπτύρας μου ή θα ξεμείνω από φιλτράκια και θα αρχίσω τις Χριστοπαναγίες.Για να κλείσει η βραδιά,ζητώντας δεύτερο μπολάκι με ξηρούς καρπούς που φάγανε πάλι οι γουρούνες.Και κανέλα.

Παρόλα αυτά,πρέπει να πω ότι δεν έχω κανένα παράπονο καθώς παρά τα κλασικά 'κουσούρια' της κάθε μιας μας,δεν γίνεται να νιώσεις το αίσθημα ρουτίνας.Γαμάτες είμαστε.
Όσο για μένα είμαι κάπως έτσι τις τελευταίες μέρες:

Για αυτό αν με δείτε στο δρόμο ξεμαλλιασμένη, πάνω σε ένα ποδήλατο,μην χαιρετήσετε. Το πιο πιθανό είναι να έχω τσακωθεί με καμιά γιαγιά που δεν έχει παραδώσει ακόμη δίπλωμα λόγω έλλειψης αυτογνωσίας ότι δεν είναι σε θέση να οδηγεί πλέον ...και να σας βρίσω.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σημερινό που ήμουν 8 λεπτά ακίνητη στην άκρη του δρόμου κάνοντας απλά eye contact με την γιαγιά στο jeep,που δεν έλεγε να περάσει να πάμε σπίτια μας ,διότι είχε την πεποίθηση ότι δεν χωράει να περάσει δίπλα από το πελώριο τιμόνι του ποδηλάτου μου.Όποτε απλά κοιταζόμασταν για 8 λεπτά.Πολλές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου η αλήθεια είναι αυτά τα 8 λεπτά,κυρίως τρόποι να αυτοκτονήσετε,πόσα χρόνια φυλάκισης τρως για φόνο εν βρασμώ ψυχής κλπ.
Γενικά έλεγα να γράψω κάτι ουσιαστικό αλλά πάλι δεν μου βγήκε.Δεν πειράζει τουλάχιστον το τελείω   - - -

Fifty Shades of full of shit.

Πριν κανένα τρίμηνο ήταν που έφτασε στα χέρια μου το πολυπόθητο βιβλίο fifty shades of grey,νομίζω αρκετά γνωστό σε όλους.

Η αλήθεια είναι πως οι κριτικές που διάβαζα περιστασιακά για το βιβλίο και γενικότερο το κοινό του,μου είχε προδιαθέσει αρνητικά.Η περιέργεια μου όμως μεγάλωνε και όλος αυτός ο ντόρος για τον βιβλίο μυρμίγκιαζε τα αυτιά μου.Η φίλη μου η Έλια αποφάσισε να ικανοποιήσει την περιέργεια μου- και κατά συνέπεια την δική της- αγοράζοντας το μου ως δώρο Χριστουγέννων.Καταρχάς λοιπόν να σας πω περί τίνος πρόκειται...οι πρωταγωνιστές είναι η Αναστασία μια φοιτήτρια λογοτεχνίας που μόλις αποφοίτησε και ο διαβόητος Christian Grey.Ο Christian είναι πλούσιος-μεγιστάνας,μορφωμένος,'κουλτουριάρης',με μεγάλο πέος,φιλάνθρωπος,μοντέλο,θέος του σεξ και όλα αυτά σε ηλικία λιγότερη των 29.Ωπα..Κάτσε ξεχνάω το βασικότερο...Γουστάρει BDSM καταστάσεις.Η Αναστασία από την άλλη είναι απλά ηλίθια.
Είναι μια κοπέλα η οποία τελειώνει το πανεπιστήμιο,έχει τρομερά συμπλέγματα κατωτερότητας,είναι μια μυξοπαρθένα του κερατά καθώς περιμένει τον πρίγκιπα και παρά το γεγονός ότι έχει βγάλει μια σχολή λογοτεχνίας κάθε άλλο παρά έξυπνη δεν χαρακτηρίζεται.Το λεξιλόγιο της συγκεκριμένης φοιτήτριας λογοτεχνίας περιορίζεται στα:fuck,holy shit,oh my,what the hell,oh god, etc.Δηλαδή όχι.ΟΧΙ.
Τέλος πάντων για να μην τα πολυλογώ αυτός ο 'καθημερινός' άντρας από όλες τις γυναίκες γουστάρει αυτή.Μέχρι το τέλος του βιβλίου αυτή κλαίγεται γιατί απορεί πως ένας τέτοιος αντρας γουστάρει εκείνη και γιατί όλα να της ήρθαν τόσο στραβά  ώστε να ερωτευτεί έναν σαδιστή που δεν γουστάρει αγκαλίτσες και αρκουδάκια του Αγ.Βαλεντίνου.Όντως πόσο πιο χάλια μπορεί να γίνει η ζωή σου όταν σε ερωτεύεται ένας κούκλος πάμπλουτος,σου αγοράζει αμάξια,macbook,blackberry,σε πάει βόλτες με ελικόπτερο και θέλει να σε πηδάει σε κάθε σημείο του σπιτιού;Ας συμπονέσουμε όλες το κορίτσι.Η ΚΑΙ ΟΧΙ. 
Το βιβλίο γενικότερα όσοι ξέρετε έχει γίνει τόσο γνωστό για το ερωτικό του περιεχόμενο.Συγκεκριμένα για το σαδομαζοχισμό του αγαπητού christian.Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει,ο Christian πριν την Α. είχε άλλες 15 δούλες για τα σαδιστικά παιχνιδάκια του,και καταλήγει να κυνηγά το γκαβό που εκτός από την έλλειψη μυαλού είναι ΚΑΙ παρθένα,που 2 εβδομάδες που είναι όλη η ιστορία του βιβλίου σκέφτεται για τον αν πρέπει ή όχι να υπογράψει το συμβόλαιο  που θα την ορίζει ως υποταγμένη του C.Grey.Σεξ κάνουν,αλλά οι περιγραφές του βιβλίου δεν ταυτίζονται με σαδιστικό περιεχόμενο.Όσο για την γλώσσα της συγγραφέα,οι εκθέσεις μου στο δημοτικό ήταν καλύτερες κυρά ΕL James.
 Το πιο κοντινό σε σαδισμό που υπάρχει είναι ένα spanking που τρώει η κοπελίτσα και στο τέλος καταλήγει να κλαίει.

Κοιτάξτε το βιβλίο δεν μου άρεσε,αλλά θεωρώ ότι έπρεπε να το διαβάσω σαν σωστή βιβλιοφάγος ,γιατί ήθελα να δω προς τι όλη αυτή η φασαρία και οι τόσες πολλές πωλήσεις και γιατί εσείς που το κράζετε χωρίς να το έχετε διαβάσει με εκνευρίζεται πολύ περισσότερο από τις χαζογκόμενες που γούσταραν με το βιβλίο και αυνανίζονται τα βράδια στην σκέψη ενός Christian.Η άποψη μου για το βιβλίο είναι πως δεν αξίζει να χαρακτηρίζεται λογοτεχνικό και δεν αξίζει την τόση φήμη του και κυρίως με σκοτώνει το γεγονός ότι πούλησε περισσότερα αντίτυπα απο το Harry Potter σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.Το σεξ πουλάει όμως.Το θέμα είναι ότι ακόμα και αυτό το κομμάτι είναι απογοητευτικό με το συγκεκριμένο βιβλίο.
Σε όσους άρεσε δεν θα σας κρίνω αυτά είναι γούστα,με εκνευρίζει πιο πολύ που το σνομπάρετε έτσι απλά γιατί θέλετε να ξεφύγετε από τα mainstream και για να μην ακούσετε το σχόλιο: διαβάζεις αυτή την μαλακία;
Δεν σας προτείνω να σπαταλήσετε τα λεφτά και το χρόνο σας για το συγκεκριμένο βιβλίο,απλά μη παπαγαλίσετε και εσείς την παραπάνω φράση απλά και μόνο για τον αρνητισμό που κουβαλάει πίσω του το βιβλίο.

The List:Part1

Ας καθαρίσουμε την σκόνη απο εδώ μέσα λοιπόν.Ποίο πολύ ζωντάνια θα βρείτε σε πάρτι με ΚΑΠΗ παρά εδώ μέσα..

Δεν μπορώ άλλο,και ΝΑΙ! αναφέρομαι στις Πανελλήνιες.Πάλι.

Πέρα από την δροσιά της απαισιοδοξίας που με κατακλύζει τους τελευταίους μήνες,ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περάσω στην σχολή που θέλω,βρίσκομαι και σε ένα διχασμό που -τουλάχιστον-οι περισσότεροι περνάμε καθώς οι μέρες λιγοστεύουν.Από την μια θέλω να τελειώνει το μαρτύριο να έρθει το καλοκαίρι και από την άλλη απλά δεν είμαι έτοιμη να το κάνω αυτό,δεν θέλω.

Θέλω μόνο να κοιμάμαι να μην νιώθω το άγχος και την απογοήτευση.-αν δεν έχετε δακρύσει ακόμα και δεν νιώθετε ένα σφίξιμο στο στήθος τσακιστείτε και βγείτε από εδώ άσπλαχνα πλάσματα-

Τέλος πάντων,για να μην τα πολυλογώ βρίσκομαι σε μια φάση που έχω σιχαθεί τα Σαββατοκύριακα και λατρεύω τις ώρες σχολείου. Αν ο οκτάχρονος εαυτός μου με έβλεπε να το λέω αυτό θα είχε τρέξει να κρυφτεί σε ένα σκοτεινό σοκάκι και θα έκλεγε με λυγμούς σε εμβρυακή στάση.

Επίσης πάντα ήθελα να ρωτήσω..έχει παρατηρήσει κανένας ότι τα teletabies έχουν κυτταρίτιδα;; Δηλαδή το παρατηρούσα καιρό και το συζητούσα και με μια φίλη, αλλά δεν καταλήξαμε κάπου στο τέλος από ότι θυμάμαι.

Ναι,ας επιστρέψω καλύτερα στο προηγούμενο θέμα και ας μην αναλύσω άλλο αυτά που περνάνε απο το μυαλό μου τελευταία.ΔΕΝ θέλετε.

Μετά από όλη αυτή την απαισιοδοξία λοιπόν,αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια λίστα με το τι θα κάνουμε μετά τις Πανελλαδικές.Βγήκε λίγο μεγάλη η αλήθεια είναι αλλά στόχος είναι να μπει τικ σε όλα.Πρός το παρόν η λίστα έχει φτάσει στο νούμερο 40 και αυξάνεται οπότε θα σας μεταφέρω τα πιο βασικά.

1.Camping στα Μάταλλα

2.Να χάσω 3 κιλά-οι υπόλοιπες στοχεύουν στα 7.

3.Να πάω σε παραλία γυμνιστών

4.Να μην γυρίσω σπίτι την ημέρα που θα τελειώσουν οι Π.Ε και να κοιμηθώ σε ένα παγκάκι

5.Να πάω σε μια κηδεία ενός ξένου και να φάω κόλυβα -αυτό το έγραψα πολύ αυθαίρετα μάλλον πρέπει να ανησυχώ-

6.Να περάσω 1 εβδομάδα βλέποντας Game of thrones,Dexter,how i met your mother,family guy,cleveland sow,και γενικά να καώ.

7.Να βρω δουλειά.

8.Να πάω Αυστραλία και να αγκαλιάσω ένα κοάλα. Μπορεί και να απαγάγω μετά δεν ξέρω θα δείξει από την χημεία που θα υπάρξει μεταξύ μας.

Βασικά λέω να υιοθετήσω και τον τρόπο ζωής τους...τα κοάλα κοιμούνται για 16 ώρες και τις υπόλοιπες κάνουν σεξ και τρώνε.Όχι δηλαδή η έκφραση σκυλίσια ζωή είναι λάθος!Ζωή κοαλα έπρεπε να ήταν...οκ..πάω στο 9..

9.Να πάρω ένα γάτο στο μπαμπά μου

10.Να πάρω μια κουρτίνα μπάνιου για το σπίτι μου που να έχει πάνω πάπιες..(ή κοαλα;)

11.Να γεμίσω μαγνητάκια το ψυγείο μου

12.Να βάψω όλα τα μαλλιά μου μπλε

13.Να μάθω photoshop

14.Να κάνω το τατουάζ που ζωγραφίζω εδώ και 2 μήνες

Λοιπόν θα σταματήσω εδώ την λίστα και θα ξανά επανέλθω,με καλούν τα κόρν φλέικς.

Πριν αποχωρήσετε όμως από εδώ..

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ:http://www.youtube.com/watch?v=_JgDv_GoDx0

im not even sorry..