Σελίδες

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Begin Again

Πάντα βάζω το τίτλο μου τελευταίο,έτσι ώστε να είναι ενα μικρό sum up του άρθρου.Σήμερα ξέρω ακριβώς τι θέλω να γράψω,μέσα σε ένα χαμό αδημοσίευτων άρθρων θα γράψω.Δεν ξέρω πόσοι από εσάς βλέπετε ταινίες,σίγουρα βλέπετε.Ξέρεις...ο κινηματογράφος είναι ένας τεράστιος μαγικός κόσμος που μέσα του κρύβει ένα βουνό από απόβλητα,μια δόση μετριότητας και μια μικρή κρυμμένη γωνία με διαμάντια.Γιατι μας αρέσει να βλέπουμε ταινιές; Για πάρα πολλούς λόγους,επειδή χάνεσαι πίσω από μια ιστορία και μπαίνεις στις ζωές κάποιων άλλων.Κάθεσαι μπροστά από μια οθόνη,μεγάλη ή μικρή και παρακολουθείς ανθρώπους,συναισθήματα,εκφράσεις,χαρακτήρες,γεγονότα που μοιάζουν με τη δική σου ζωή και ας σου είπαν στο τέλος της ταινίας ότι ουδεμία περίπτωση να το πήραν από τη δική σου ζωή ''τυχόν ομοιότητες με πραγματικά γεγονότα αποτελούν καθαρή σύμπτωση''.

Είχε καιρό να με αγγίξει κάποια ταινία και βλέπω πολλές και πιθανότατα ακόμα και αν σας την προτείνω να μην πει κάτι σε εσάς γιατί αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τα πράγματα ως διαφορετικές υπάρξεις και χαρακτήρες.Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το πως αντιλαμβανόμαστε τη μουσική,ένα συγκεκριμένο τραγούδι,πως θα σε αγγίξουν οι στοίχοι του.Η ταινία είναι το Begin Again.

Είδα το trailer τον Αύγουστο ,αρχές Σεπτέμβρη και τη ταινία σήμερα.Δεν θα αναλύσω το θέμα της ταινίας αυτό μπορείτε να το βρείτε και μόνοι σας,αυτό που θέλω να πω είναι αυτά που σου βγάζει η ταινία.

Κάθε τέλος ,μια αρχή,κλασική κοινότυπη μαλακία ε;
Είναι μια ταινία με μικρές αλήθειες,πως μια σχέση,μια συναισθηματική σου επένδυση μπορεί να αποδειχθεί ωρολογιακή βόμβα και να σκάσει από τη μια στιγμή στην άλλη.Η σημασία της μουσικής,και το πόσα πολλά μπορεί να πει η playlist του κινητού σου για σένα,-προσωπικά λέω ένα μεγαλό ναι σε αυτό γιατί δε γουστάρω ούτε να αγγίζουν το κινητό μου ενώ ουσιαστικά δεν έχω τίποτα ιδιαίτερο αλλά η playlist είναι ένας καθρέπτης της ψυχής μας και της ψυχολογίας μας-.Πως η μουσική ένωσε και χώρισε μια σχέση,μια ομάδα ανθρώπων που έκαναν κάτι δημιουργικό,πως από την μια μέρα στην άλλη μπορεί να αλλάξει η ζωή σου αρκεί να κάνεις αυτό που γουστάρεις χωρίς να σκέφτεσαι κερδοσκοπικά.
Και εν τέλη δεν είχε το κλασικό happy ending του έρωτα,οι σχέσεις στην πραγματική ζωή σε χτυπάνε,αν η ζωή είναι χέρι τότε σου δίνει καθημερινά χαστούκια με δόσεις ρεαλισμού,όπου οι άνθρωποι τα κάνουν σκατά,κάνουν λάθη που πολλές φορές δεν μπορείς να διορθώσεις όσο και αν μετάνιωσες,κάθε οικογένεια έχει μικρές ρωγμές που πρέπει να προσπαθήσεις να κλείσεις  αν δε θες να την γκρεμίσεις.Μια ταινία που προσωπικά σας συνιστώ να τσακιστείτε να κατεβάσετε,ακόμα και αν δεν θα σας αγγίξει παραμένει μια πολύ όμορφη ιστορία που μιλάει για τη μουσική,τις ευκαιρίες,την αποτυχία και το πως πρέπει να προχωράμε στη ζωή,την οικογένεια,τα μικρά πράγματα στη ζωή που σε κάνουν ευτυχισμένο και τον έρωτα.Ο έρωτας πρέπει να καταστρέφεται, για να μπορούμε να προχωράμε, ωστόσο να είμαστε ευγνώμονες γιατί μας βοήθησε να αναπτυχθούμε, τόσο πνευματικά, όσο και συναισθηματικά.Ο κάθε έρωτας είναι ένας μικρός σταθμός, ο οποίος πάντα έχει να μας δώσει πολλά, έστω και αν αυτό το «πολλά» είναι ένα καλό μάθημα.




...JUST WATCH THE FUCKING MOVIE.
Maroon 5 - Lost Stars