βρε για δες,ποιος αποφάσισε να κάνει comeback μετά από ένα ολόκληρο εξάμηνο..
Η αλήθεια είναι πως χρόνο είχα,έστω και ελάχιστο.Τον αξιοποίησα διαφορετικά εν τέλη, και τώρα πια γυρίζω σε μια κάπως-παλούκιστονκώλο-περίοδο.
Επισκέπτομαι αρχικά να δω τι παίζει με τις αναρτήσεις μου,και αντικρίζω και τα 20 πρόχειρα που επιχείρησα να γράψω μέσα σε αυτό το εξάμηνο.Γιατί δεν τα δημοσίευσα ποτέ?Μάλλον από ανασφάλεια,-υποθέτω ?-άλλωστε πλέον άλλαξαν πολλά και έφαγαν ένα ωραίο delete όλα.Τα άρθρα,τα συναισθήματα μου,ορισμένες απόψεις,πολλά.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις αναδρομές στο παρελθόν ,να αρχίσω και εγώ να αραδιάζω ότι έχω στο κεφάλι μου.
Το φετινό καλοκαίρι μόνο για καλοκαίρι δεν προβλέπετε τελικά,λόγω διαβάσματος!Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω πως δεν αξίζει τον κόπο,του χρόνου με το καλό φοιτήτρια!
Τα πράγματα λοιπόν φέτος θα είναι αλλιώς από πολλές απόψεις.Αλλαγές που έφερε το εξάμηνο και οι συνέπειες τους.
Νο1:Ερωτέψου,Πολύ.
Αναθεωρώ και λέω!Στην ζωή μας δεν πρέπει να ήμαστε φειδωλοί όσο αναφορά τον κόσμο των αισθημάτων.Στην ζωή μας,στην ηλικία των πανέμορφων νεανικών μας χρόνων πρέπει να τα δίνουμε όλα.Στον έρωτα,να μην φοβάσαι να δείξεις πόσο ερωτευμένος είσαι ανεξάρτητα αν θα πάρεις τα ίδια,λιγότερα ή και τίποτα.Στο τέλος θα έχεις αποκτήσει μια εμπειρία καλή ή κακή παραμένει εμπειρία,και η ζωή είναι εμπειρίες.Είναι αυτές που μας αλλάζουν μας κάνουν αυτό που ήμαστε.Για αυτό λοιπόν,όπως μου είπε και ο σέξυ-άγνωστος-μουσάτος στο πάρκο Γεωργιάδη,αν πληγωθείς στον έρωτα αξίζει και με το παραπάνω,μην τοποθετήσεις τείχη γύρω σου,μην κάνεις το ίδιο.Αυτή είναι η ομορφιά και η ασχήμια του έρωτα.
Και στο κάτω κάτω το μοναδικό πράγμα που πρέπει να μας απασχολεί στην ηλικία μας είναι αν ήμαστε εκείνη την στιγμή ευτυχισμένοι με το άτομο που ήμαστε μαζί,όχι για το αύριο,τον έναν μήνα μετά.Το τώρα.Θα έχουμε όλη την υπόλοιπη ενήλικη ζωή μας να περιπλέκουμε τα πράγματα,δεν φτάνει?
Νο2:Μην το κάψεις κιόλας.
Οι πολλές σκέψεις,τα πολλά λόγια είναι περιττά.Απλά καταλήγεις σε συμπεράσματα ανούσια,σε εκδοχές που μπορεί να μην ισχύουν και κυριότερα χαλάς την ψυχολογία σου.Ο χρόνος που περνάμε με τον εαυτό μας είναι πολύτιμος και μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας να ανακαλύψουμε τι θέλουμε.Αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας στο κάτω κάτω μερικά πράγματα είναι ΑΠΛΑ.
Νο3:Μικρές απελπισίες.
-Σταματήστε να βάζετε φωτογραφίες απο θάλασσες και νησιά,με πιάνει κατάθλιψη!
-Ο καλύτερος μου φίλος είναι το βιβλίο ιστορίας και το ψυγείο μας.Και εκεί που αποφασίζω πως δεν θα παχύνω αυτή την χρονιά,τσουπ πάει ο μπαμπάς και παίρνει οτιδήποτε σε είδος μπισκότου μπορεί να υπάρξει.
-Η ενθάρρυνση από την γενιά του '94,που τέλειωσε φέτος:Θα παχύνεις να το ξέρεις,τι έγινε διαβάζεις?κρίμα που εγώ είμαι Πάρο?
-Τα τηλεφωνήματα για έξοδο,που τελικά δεν πας.
-Το χωρίο.Που το πας αυτό που φέτος αποφάσισα να πάω τον Αύγουστο στο κολωχώρι?Απλά φανταστείτε απελπισία,που προκαλεί το διάβασμα.
-Νυστάζω και τελικά εκεί που πάω για ύπνο,αγχώνομαι και ξανά επιστρέφω στα λατρεμένα βιβλία μου.
-και εκεί που έχεις βγει,καταλήγεις σε μια παρέα να μιλάμε ΠΑΝΤΑ στο τέλος,ο καθένας για την απελπισία των πανελλαδικών.
-τις δουλείες του σπιτιού που για κάποιο περίεργο λόγο πάντα πρέπει να συμπέσουν την στιγμή που αποφασίζω να διαβάσω-.-
-τα μαγιό μου που μένουν στα συρτάρια μου.
Νο4:...παρόλα αυτά..
παρόλα αυτά αγάπω:+ ακόμα τα αρχαία και την ιστορία
+τους φίλους μου,όσοι μένουν κοντά μου και παρόλη την απελπισία μου, με κάνουν να εκτίμω τον πιεσμένο ελεύθερο χρόνο μου,και μου προσφέρουν αβίαστα χαμόγελα.
+τον μπαμπά μου που παρότι τρώει την γκρίνια του αιώνα,και το βρίσιμο του πρωινού ξυπνήματος συνεχίζει να με παλεύει.
+τα χρωματιστά μαρκαδοράκια μου για να δίνουν μια ευχάριστη εικόνα στα βιβλία
+την Έλια και την κουζίνα της που έχει γίνει χώρος ψυχανάλυσης,και τον χρόνο που περνάμε γκρινιάζοντας για τα ίδια θέματα,έτσι γιατί πρωτοτυπούμε μωρέ!
+το μαγαζί με τα γιαούρτια δίπλα στην Αστόρια,ohhhh god
+τον Αντώνη και οι καταπληκτικές συζητήσεις μας,που πάντα θα καταλήξουν να είναι με σεξουαλικό περιεχόμενο.
+τα μανιτάρια που συχαινόμουν ανέκαθεν και εδώ και ένα μήνα έχουν γίνει υπερβολικά νόστιμα.
+στο aircondition μου και τα εξωσχολικά βιβλία μου.
Αυτά λοιπόν,καλώς ήρθα.
Η αλήθεια είναι πως χρόνο είχα,έστω και ελάχιστο.Τον αξιοποίησα διαφορετικά εν τέλη, και τώρα πια γυρίζω σε μια κάπως-παλούκιστονκώλο-περίοδο.
Επισκέπτομαι αρχικά να δω τι παίζει με τις αναρτήσεις μου,και αντικρίζω και τα 20 πρόχειρα που επιχείρησα να γράψω μέσα σε αυτό το εξάμηνο.Γιατί δεν τα δημοσίευσα ποτέ?Μάλλον από ανασφάλεια,-υποθέτω ?-άλλωστε πλέον άλλαξαν πολλά και έφαγαν ένα ωραίο delete όλα.Τα άρθρα,τα συναισθήματα μου,ορισμένες απόψεις,πολλά.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις αναδρομές στο παρελθόν ,να αρχίσω και εγώ να αραδιάζω ότι έχω στο κεφάλι μου.
Το φετινό καλοκαίρι μόνο για καλοκαίρι δεν προβλέπετε τελικά,λόγω διαβάσματος!Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω πως δεν αξίζει τον κόπο,του χρόνου με το καλό φοιτήτρια!
Τα πράγματα λοιπόν φέτος θα είναι αλλιώς από πολλές απόψεις.Αλλαγές που έφερε το εξάμηνο και οι συνέπειες τους.
Νο1:Ερωτέψου,Πολύ.
Αναθεωρώ και λέω!Στην ζωή μας δεν πρέπει να ήμαστε φειδωλοί όσο αναφορά τον κόσμο των αισθημάτων.Στην ζωή μας,στην ηλικία των πανέμορφων νεανικών μας χρόνων πρέπει να τα δίνουμε όλα.Στον έρωτα,να μην φοβάσαι να δείξεις πόσο ερωτευμένος είσαι ανεξάρτητα αν θα πάρεις τα ίδια,λιγότερα ή και τίποτα.Στο τέλος θα έχεις αποκτήσει μια εμπειρία καλή ή κακή παραμένει εμπειρία,και η ζωή είναι εμπειρίες.Είναι αυτές που μας αλλάζουν μας κάνουν αυτό που ήμαστε.Για αυτό λοιπόν,όπως μου είπε και ο σέξυ-άγνωστος-μουσάτος στο πάρκο Γεωργιάδη,αν πληγωθείς στον έρωτα αξίζει και με το παραπάνω,μην τοποθετήσεις τείχη γύρω σου,μην κάνεις το ίδιο.Αυτή είναι η ομορφιά και η ασχήμια του έρωτα.
Και στο κάτω κάτω το μοναδικό πράγμα που πρέπει να μας απασχολεί στην ηλικία μας είναι αν ήμαστε εκείνη την στιγμή ευτυχισμένοι με το άτομο που ήμαστε μαζί,όχι για το αύριο,τον έναν μήνα μετά.Το τώρα.Θα έχουμε όλη την υπόλοιπη ενήλικη ζωή μας να περιπλέκουμε τα πράγματα,δεν φτάνει?
Νο2:Μην το κάψεις κιόλας.
Οι πολλές σκέψεις,τα πολλά λόγια είναι περιττά.Απλά καταλήγεις σε συμπεράσματα ανούσια,σε εκδοχές που μπορεί να μην ισχύουν και κυριότερα χαλάς την ψυχολογία σου.Ο χρόνος που περνάμε με τον εαυτό μας είναι πολύτιμος και μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας να ανακαλύψουμε τι θέλουμε.Αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας στο κάτω κάτω μερικά πράγματα είναι ΑΠΛΑ.
Νο3:Μικρές απελπισίες.
-Σταματήστε να βάζετε φωτογραφίες απο θάλασσες και νησιά,με πιάνει κατάθλιψη!
-Ο καλύτερος μου φίλος είναι το βιβλίο ιστορίας και το ψυγείο μας.Και εκεί που αποφασίζω πως δεν θα παχύνω αυτή την χρονιά,τσουπ πάει ο μπαμπάς και παίρνει οτιδήποτε σε είδος μπισκότου μπορεί να υπάρξει.
-Η ενθάρρυνση από την γενιά του '94,που τέλειωσε φέτος:Θα παχύνεις να το ξέρεις,τι έγινε διαβάζεις?κρίμα που εγώ είμαι Πάρο?
-Τα τηλεφωνήματα για έξοδο,που τελικά δεν πας.
-Το χωρίο.Που το πας αυτό που φέτος αποφάσισα να πάω τον Αύγουστο στο κολωχώρι?Απλά φανταστείτε απελπισία,που προκαλεί το διάβασμα.
-Νυστάζω και τελικά εκεί που πάω για ύπνο,αγχώνομαι και ξανά επιστρέφω στα λατρεμένα βιβλία μου.
-και εκεί που έχεις βγει,καταλήγεις σε μια παρέα να μιλάμε ΠΑΝΤΑ στο τέλος,ο καθένας για την απελπισία των πανελλαδικών.
-τις δουλείες του σπιτιού που για κάποιο περίεργο λόγο πάντα πρέπει να συμπέσουν την στιγμή που αποφασίζω να διαβάσω-.-
-τα μαγιό μου που μένουν στα συρτάρια μου.
Νο4:...παρόλα αυτά..
παρόλα αυτά αγάπω:+ ακόμα τα αρχαία και την ιστορία
+τους φίλους μου,όσοι μένουν κοντά μου και παρόλη την απελπισία μου, με κάνουν να εκτίμω τον πιεσμένο ελεύθερο χρόνο μου,και μου προσφέρουν αβίαστα χαμόγελα.
+τον μπαμπά μου που παρότι τρώει την γκρίνια του αιώνα,και το βρίσιμο του πρωινού ξυπνήματος συνεχίζει να με παλεύει.
+τα χρωματιστά μαρκαδοράκια μου για να δίνουν μια ευχάριστη εικόνα στα βιβλία
+την Έλια και την κουζίνα της που έχει γίνει χώρος ψυχανάλυσης,και τον χρόνο που περνάμε γκρινιάζοντας για τα ίδια θέματα,έτσι γιατί πρωτοτυπούμε μωρέ!
+το μαγαζί με τα γιαούρτια δίπλα στην Αστόρια,ohhhh god
+τα μανιτάρια που συχαινόμουν ανέκαθεν και εδώ και ένα μήνα έχουν γίνει υπερβολικά νόστιμα.
+στο aircondition μου και τα εξωσχολικά βιβλία μου.
Αυτά λοιπόν,καλώς ήρθα.
ενδιαφέρον :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη κοριτσάκι στο διάβασμα. Καλά τα λες! Η ηλικία σου θέλει ανεμελιά, χρώμα, θάρρος, εμπειρίες, αισιοδοξία.
ΑπάντησηΔιαγραφή