Ανέκαθεν ήμουν dog person,θα ήθελα να διευκρινιστεί αυτό...
Το πρώτο δώρο που θυμάμαι να ζήτησα από τον Αι-Βασίλη ήταν ένα husky,στην πάροδο των χρόνων επειδή κάτω από το δέντρο έβρισκα το πολύ κανένα λούτρινο ομοίωμα σκύλου ή αξεσουάρ για τις Barbie μου αποφάσισα να αφήσω τις πολλές πολλές απαιτήσεις και να συμβιβαστώ με σκύλο.σκέτο.Έλα όμως που ο κυρ Αι-Βασίλης δεν είχε ακουστά το δούναι και λαβείν,και μας έτρωγε τον κουραμπιέ χωρίς να πραγματοποιεί τα παιδικά μου όνειρα.Τελικά όταν το πήρα απόφαση πως απο τον Άγιο δεν θα δω προκοπή,έπεισα τον μπαμπά μου με τα επιχειρήματα μου,που ως και σήμερα είναι γνωστά για τις μεγάλες δυνατότητες τους.Σκύλο πήραμε τελικά,και έμεινε στα χέρια μου μέχρι την πρώτη γυμνασίου,περίπου 4 χρόνια και μετά κατέληξε στα χέρια της γιαγιάς Κούλας που μέχρι σήμερα τον έχει,τον ταίζει ολημερίς αφού είδε και απόειδε ότι δεν έπιανε στην εγγονή,έκανε τροφαντό το σκύλο.
Για να μπαίνουμε και στο θέμα όμως...μεγάλη εκτίμηση στις γάτες δεν είχα,γενικά τις θεωρούσα κακιασμένες και εκτιμούσα περισσότερο την ξεκάθαρη έκφραση συναισθημάτων των σκύλων.Η γάτα ως γνωστόν είναι το ζώο που του προσφέρεις αγάπη και παίρνεις τα αρχίδια της.Σαν τον πρώην μου ένα πράγμα.
Εν τέλει στα 18-19 μου χρόνια αποφάσισα πως στην ζωή μου θα ξανά ήθελα ένα σκύλο για το δικό μου σπίτι,αποκλειστικά δικό μου.Και εκεί που βρήκα το σκύλο τέλη Αυγούστου και είχα πάρει την απόφαση,εμφανίστηκε κυριολεκτικά στα πόδια μου αυτό:
Το μάζεψα,το πήρα σπίτι και το στυλάκι του δύσκολου που έπαιξε ο μπαμπάς μου,κράτησε περίπου 16 ώρες..μέχρι να της αγοράσει την επόμενη μέρα ακονιστήρι για τα νύχια σε σχήμα πασχαλίτσας.Πασχαλίτσας.Nαι,ναι.Δηλαδή και να ψάξεις δεν τον βρίσκεις αυτό..Τέλος πάντων,η γάτα ονομάστηκε Ciara επειδή το απόγευμα που την βρήκα έπαιζε Lion king και εμπνεύστηκα.just kiddin.Όχι εντάξει,αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε μια ρομαντική ταινία που η κοπέλα βρίσκει το γλυκό γατάκι ενώ παίζει η ταινία,εγώ απλά έτυχε να δω αυτό:
και το βρήκα αρκετά αστείο ώστε να ονομάσω έτσι την γάτα μου,μέχρι το επόμενο πρωί που ο ξάδερφος μου,μου είπε πως το ciara είναι σαν όνομα πόρνης αλλά ήταν αργά να το αλλάξω.
Αν λοιπόν υποθέσουμε πως αυτό το άρθρο είναι λόγοι για να πάρετε γάτα τότε θα το τελειώσουμε εδώ γιατί θα σας δώσω ένα λόγο.
1.Απλά,μην πάρετε γάτα.
Αλλά επειδή,ο σκοπός του άρθρου (νομίζω τουλάχιστον) είναι να μην σας αποτρέψω θα σας αφήσω να βγάλετε δικά σας συμπεράσματα.Η γάτα μου γενικά αποδείχτηκε κάτι σαν την προσωποποίηση του Εωσφόρου.Έχει την τάση να τηλεμεταφέρεται σε συρτάρια και ντουλάπες ενώ αυτά είναι κλειστά και να εξαφανίζεται μέσα σε αυτά για ώρες.
Έχει μια ιδιαίτερη αγάπη στην τουαλέτα μας,καθώς κάθε φορά που θα ακούσει το καζανάκι -όπου και να βρίσκεται- θα εκτοξευτεί στην τουαλέτα,κυριολεκτικά μέσα!Γιατι; για κάποιο ανεξήγητο πούστη λόγο εδώ και 9 μήνες περιμένει ακόμα ότι κάτι άλλο θα βγει πέρα από νερό.Σκοπός της ζωής της είναι η καταδίωξη καλαμακιων και μυγών ,και οποιουδήποτε άλλου εντόμου τολμάει να πετάει στην οικία της.Και θα μου πείτε ποίο είναι το πρόβλημα σου κοπέλα μου που γάτα σου γουστάρει να σκοτώνει μύγες; Σε περίπτωση που δεν καταφέρει να πιάσει την μύγα αρχίζει να κλαψομουνίζει μέχρι να την ξαναβρεί και αν η μύγα ξεφύγει εκτός τζαμιού πχ στο σαλόνι η γάτα παίρνει σβάρνα σταθερά τηλέφωνα,καπνοθήκες,τηλεκοντρόλ,το μπολάκι με το γάλα μου,το τραπεζομάντηλο και οτιδήποτε άλλο βρεθεί μπροστά της. Γιατι;Γιατι απλά χέστηκε.Η ζωή της είναι οι γαμημένες μύγες.Αυτό όλο,γνωστό και ως tornado katryna μπορεί βέβαια να συμβεί και χωρίς τον εκνευρισμό που έχασε την μύγα. Γιατί; Γιατί απλά είναι γάτα.AND BECAUSE FUCK YOU.THAT'S WHY.
Κλέβει καλαμάκια,και αυτό είναι ο μεγαλύτερος εθισμός της,το οποίο οδηγεί σε 13 σπασμένα ποτήρια μόνο τον τελευταίο μήνα.Και σπασμένα νεύρα.
Γενικότερα ρίχνει τα πάντα κάτω κοιτώντας με πάντα και μετά απλά αποχωρεί και έχει την τάση να με παρακολουθεί όποτε κατουράω.
And that's creepy.Μάλλον περιμένει απλά το καζανάκι,δεν έχω καταλήξει ακόμα.Γενικά δεν ξέρω τι διάλο παίζει με την τουαλέτα και αυτή τη γάτα.Δεν ξέρω.
Η γάτα είναι το ζώο που θα σηκωθείς να πας στην κουζίνα και όταν γυρίσεις θα έχει κάτσει στην καρέκλα σου.Είναι αυτή που ενώ έχεις βάλει το γάλα στο μπόλ να φας πρωινό θα βάλει μέσα την πατούσα της,-την πατούσα που πριν 1 λεπτό έσκαβε τα κακάκια της-για να δει τι έχει το μπόλ.Είναι αυτή που ενώ βλέπεις Game of Thrones θα ανέβει πάνω στο λάπτοπ να κάτσει και θα σου το κλείσει πάνω στο πιο κρίσιμο σημείο.Είναι αυτή που θα ξυπνήσει στις 5:45 και θα σπρώχνει με την πατούσα της την μύτη σου που προεξέχει επειδή το βρίσκει διασκεδαστικό.Είναι αυτή που θα μπει να κάτσει μέσα στο μπόλ με το νερό της γιατί είναι τόσο ηλίθια,που μετά θα διψάει.Είναι αυτή που θα πιάσει καναπέ 5 ατόμων και θα κάτσει ακριβώς εκεί ώστε να μην χωράει ούτε έναν.Είναι αυτή που θα μπω σπίτι και θα τριφτεί στα πόδια μου και θα σκοντάψω στο χαλάκι της κουζίνας για να μην την πατήσω.Είναι αυτή που θα κάτσει πάνω στο γραφείο για όσες ώρες διαβάζω Αρχαία και θα μου κάνει παρέα κάνοντας με να σκεφτώ πως χαίρομαι που την έχω δίπλα μου.ΜΈΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΡΙΞΕΙ ΤΟΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ΚΑΤΩ.
Κυρίως όμως,χαίρομαι που έχω γάτα,και συγκεκριμένα χαίρομαι που έχω αυτή την γάτα γιατί δεν περνάει μέρα που να μην μου φτιάχνει το κέφι με τα καμώματα της και με τα τεράστια μάτια της που είναι το μισό κεφάλι της.Χαίρομαι που θα μοιραστώ την καρέκλα μου,που όταν λείπω ώρες την βρίσκω να κοιμάται στα ρούχα μου,που θα έρθει να κάτσει πάνω μου κάνοντας σαν κομπρεσέρ από ευχαρίστηση και ας με στριμώχνει τα βράδια γιατί απλώνεται.Μπορεί να μην εκτιμάω ακόμα τις γάτες όσο τους σκύλους αλλά αγαπάω την δικιά μου διότι είναι σαν ένας μικρός ιδιότροπος άνθρωπος που εκφράζει με διαφορετικό τρόπο τα συναισθήματα του.Ένα μικρό πλάσμα,περίεργο που λίγο πολύ μοιάζει και στο αφεντικό του.Αν λοιπόν σκέφτεστε να πάρετε γάτα,να είστε έτοιμοι να δώσετε αγάπη και να πάρετε όποτε θέλουν αυτές να δώσουν και με το δικό τους τρόπο.Η γάτα μου μπορεί να είναι θεότρελη αλλά δεν θα την άλλαζα με κανένα σκύλο,γιατί απλά είναι η γάτα που ταιριάζει σε αυτό που είμαι,σε αυτό που θα έπρεπε να έχω και έχω.
Υ.Γ:η τελευταία φωτογραφία της είναι κολακευτική.Τώρα έχει γίνει χοντρέλο αλλα είπα να μην την εκθέσω.
Ευχαριστώ.
Το πρώτο δώρο που θυμάμαι να ζήτησα από τον Αι-Βασίλη ήταν ένα husky,στην πάροδο των χρόνων επειδή κάτω από το δέντρο έβρισκα το πολύ κανένα λούτρινο ομοίωμα σκύλου ή αξεσουάρ για τις Barbie μου αποφάσισα να αφήσω τις πολλές πολλές απαιτήσεις και να συμβιβαστώ με σκύλο.σκέτο.Έλα όμως που ο κυρ Αι-Βασίλης δεν είχε ακουστά το δούναι και λαβείν,και μας έτρωγε τον κουραμπιέ χωρίς να πραγματοποιεί τα παιδικά μου όνειρα.Τελικά όταν το πήρα απόφαση πως απο τον Άγιο δεν θα δω προκοπή,έπεισα τον μπαμπά μου με τα επιχειρήματα μου,που ως και σήμερα είναι γνωστά για τις μεγάλες δυνατότητες τους.Σκύλο πήραμε τελικά,και έμεινε στα χέρια μου μέχρι την πρώτη γυμνασίου,περίπου 4 χρόνια και μετά κατέληξε στα χέρια της γιαγιάς Κούλας που μέχρι σήμερα τον έχει,τον ταίζει ολημερίς αφού είδε και απόειδε ότι δεν έπιανε στην εγγονή,έκανε τροφαντό το σκύλο.
Για να μπαίνουμε και στο θέμα όμως...μεγάλη εκτίμηση στις γάτες δεν είχα,γενικά τις θεωρούσα κακιασμένες και εκτιμούσα περισσότερο την ξεκάθαρη έκφραση συναισθημάτων των σκύλων.Η γάτα ως γνωστόν είναι το ζώο που του προσφέρεις αγάπη και παίρνεις τα αρχίδια της.Σαν τον πρώην μου ένα πράγμα.
Εν τέλει στα 18-19 μου χρόνια αποφάσισα πως στην ζωή μου θα ξανά ήθελα ένα σκύλο για το δικό μου σπίτι,αποκλειστικά δικό μου.Και εκεί που βρήκα το σκύλο τέλη Αυγούστου και είχα πάρει την απόφαση,εμφανίστηκε κυριολεκτικά στα πόδια μου αυτό:
και το βρήκα αρκετά αστείο ώστε να ονομάσω έτσι την γάτα μου,μέχρι το επόμενο πρωί που ο ξάδερφος μου,μου είπε πως το ciara είναι σαν όνομα πόρνης αλλά ήταν αργά να το αλλάξω.
Αν λοιπόν υποθέσουμε πως αυτό το άρθρο είναι λόγοι για να πάρετε γάτα τότε θα το τελειώσουμε εδώ γιατί θα σας δώσω ένα λόγο.
1.Απλά,μην πάρετε γάτα.
Αλλά επειδή,ο σκοπός του άρθρου (νομίζω τουλάχιστον) είναι να μην σας αποτρέψω θα σας αφήσω να βγάλετε δικά σας συμπεράσματα.Η γάτα μου γενικά αποδείχτηκε κάτι σαν την προσωποποίηση του Εωσφόρου.Έχει την τάση να τηλεμεταφέρεται σε συρτάρια και ντουλάπες ενώ αυτά είναι κλειστά και να εξαφανίζεται μέσα σε αυτά για ώρες.
Κλέβει καλαμάκια,και αυτό είναι ο μεγαλύτερος εθισμός της,το οποίο οδηγεί σε 13 σπασμένα ποτήρια μόνο τον τελευταίο μήνα.Και σπασμένα νεύρα.
Γενικότερα ρίχνει τα πάντα κάτω κοιτώντας με πάντα και μετά απλά αποχωρεί και έχει την τάση να με παρακολουθεί όποτε κατουράω.
And that's creepy.Μάλλον περιμένει απλά το καζανάκι,δεν έχω καταλήξει ακόμα.Γενικά δεν ξέρω τι διάλο παίζει με την τουαλέτα και αυτή τη γάτα.Δεν ξέρω.Η γάτα είναι το ζώο που θα σηκωθείς να πας στην κουζίνα και όταν γυρίσεις θα έχει κάτσει στην καρέκλα σου.Είναι αυτή που ενώ έχεις βάλει το γάλα στο μπόλ να φας πρωινό θα βάλει μέσα την πατούσα της,-την πατούσα που πριν 1 λεπτό έσκαβε τα κακάκια της-για να δει τι έχει το μπόλ.Είναι αυτή που ενώ βλέπεις Game of Thrones θα ανέβει πάνω στο λάπτοπ να κάτσει και θα σου το κλείσει πάνω στο πιο κρίσιμο σημείο.Είναι αυτή που θα ξυπνήσει στις 5:45 και θα σπρώχνει με την πατούσα της την μύτη σου που προεξέχει επειδή το βρίσκει διασκεδαστικό.Είναι αυτή που θα μπει να κάτσει μέσα στο μπόλ με το νερό της γιατί είναι τόσο ηλίθια,που μετά θα διψάει.Είναι αυτή που θα πιάσει καναπέ 5 ατόμων και θα κάτσει ακριβώς εκεί ώστε να μην χωράει ούτε έναν.Είναι αυτή που θα μπω σπίτι και θα τριφτεί στα πόδια μου και θα σκοντάψω στο χαλάκι της κουζίνας για να μην την πατήσω.Είναι αυτή που θα κάτσει πάνω στο γραφείο για όσες ώρες διαβάζω Αρχαία και θα μου κάνει παρέα κάνοντας με να σκεφτώ πως χαίρομαι που την έχω δίπλα μου.ΜΈΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΡΙΞΕΙ ΤΟΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΣΤΥΛΟ ΚΑΤΩ.
Κυρίως όμως,χαίρομαι που έχω γάτα,και συγκεκριμένα χαίρομαι που έχω αυτή την γάτα γιατί δεν περνάει μέρα που να μην μου φτιάχνει το κέφι με τα καμώματα της και με τα τεράστια μάτια της που είναι το μισό κεφάλι της.Χαίρομαι που θα μοιραστώ την καρέκλα μου,που όταν λείπω ώρες την βρίσκω να κοιμάται στα ρούχα μου,που θα έρθει να κάτσει πάνω μου κάνοντας σαν κομπρεσέρ από ευχαρίστηση και ας με στριμώχνει τα βράδια γιατί απλώνεται.Μπορεί να μην εκτιμάω ακόμα τις γάτες όσο τους σκύλους αλλά αγαπάω την δικιά μου διότι είναι σαν ένας μικρός ιδιότροπος άνθρωπος που εκφράζει με διαφορετικό τρόπο τα συναισθήματα του.Ένα μικρό πλάσμα,περίεργο που λίγο πολύ μοιάζει και στο αφεντικό του.Αν λοιπόν σκέφτεστε να πάρετε γάτα,να είστε έτοιμοι να δώσετε αγάπη και να πάρετε όποτε θέλουν αυτές να δώσουν και με το δικό τους τρόπο.Η γάτα μου μπορεί να είναι θεότρελη αλλά δεν θα την άλλαζα με κανένα σκύλο,γιατί απλά είναι η γάτα που ταιριάζει σε αυτό που είμαι,σε αυτό που θα έπρεπε να έχω και έχω.
Υ.Γ:η τελευταία φωτογραφία της είναι κολακευτική.Τώρα έχει γίνει χοντρέλο αλλα είπα να μην την εκθέσω.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου