Cinnamon,lights and powdered sugar!

Jingle bells ,jiiingle beeells ,Jingle beells ROOOCK..
1 εβδομάδα ακόμα για τα πολυλατρεμένα Χριστούγεννα και όπως είχα σκοπό, ήρθε και η ώρα για να αφιερώσω και ένα άρθρο για την καλύτερη εποχή στον κόσμο!
Εδώ λοιπόν βάζουμε μια παρένθεση...(όπως έχω ξανάάάναφέρει αν όντως υπάρχει άνθρωπος που σιχαίνεται τα Χριστούγεννα,για μένα είναι μουτζούφλης,κενός και αναίσθητος.Ευχαριστώ^^)]

Τα Χριστούγεννα είναι η πιο μαγική εποχή.Έχουν την δική τους μυρωδιά,τα δικά τους έθιμα και είναι μια εποχή για μικρούς και μεγάλους αφού άλλωστε έχουμε όλη την ευκαιρία να ξανανιώσουμε σαν μικρά παιδιά.Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο,με φωτάκια που αναβοσβήνουν το βράδυ και σου δίνουν μια αίσθηση ηρεμίας και ασφάλειας.Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί κανένας, αλλά ένας λόγος που μ'αρέσει να επισκέπτομαι αλλά σπίτια την περίοδο των Χριστουγέννων είναι για να βλέπω τα δέντρα τους.Πρόσφατα λοιπόν παρατήρησα πως το δέντρο δεν είναι απλά ένα ΄στολίδι' του σπιτιού αλλά κρύβει και έστω και λίγο κάτι από την οικογένεια.To Χριστουγεννιάτικο δέντρο αντιπροσωπεύει δύο πράγματα λοιπόν,το έθιμο αλλά και το δέσιμο της οικογένειας.
Τα Χριστούγεννα είναι οικογένεια!Είναι μια ευκαιρία για να έρθεις κοντά με όλους σου τους συγγενείς,βλέπεις όλους να μαζεύονται στα σπίτια ,ακούς γέλια παντού και φυσικά και ως Έλληνες τον πιο σημαντικό ρόλο παίζει το φαγητό!Μελομακάρονα,κουραμπιέδες,βασιλόπιτες,κρασί,ταψιά ,ταψιά και άλλα ποοοολλά ταψιά!Αυτό το πράγμα που όλο τρώμε είναι αδιανόητο ειλικρινά!
Τα Χριστούγεννα έχουν την δική τους μυρωδιά,να φας πολλά πολλά γλυκάκια...αχχ κιλά..ναι.Ίσως και το μόνο αρνητικό που μπορώ να βρω μέσα στο θέμα Χριστούγεννα.
Αν μπορούσα να ονομάσω αλλιώς τα Χριστούγεννα με βάση τις μυρωδιές και τις εικόνες θα ήταν κανέλα, φως  και άχνη ζάχαρη.Λατρεύω την κανέλα και για κάποιο λόγο την συνδυάζω και με αυτή την εποχή.Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις εποχές που περίμενα κάπως έτσι το Άγιο Βάσιλη:

Άγιος Βασίλης λοιπόν...είναι τόσο κρίμα που σταματάμε να πιστεύουμε σε αυτόν μετά από μια ηλικία.Θυμάμαι τα γράμματα του Αί Βασίλη που ζητούσα ολόκληρη παιδική χαρά και πάντα ένα σκύλο,τον καημένο τον μπαμπά μου δηλαδή.Ακόμα τα έχω φιλαγμένα και τα διαβάζω και γελάω μόνη μου.Στα 7 μου είχα απογοητευτεί τόσο που δεν μου είχε φέρει σκύλο ούτε αυτή την χρονιά που άρχισα να κλαίω και πήρα πίσω τα μελομακάρονα από το δέντρο μας ως ένδειξη εκδίκησης.Ελπίζω όσο υπάρχουν Χριστούγεννα να μην σταματήσουν τα παιδιά να πιστεύουν σε κάτι τόσο όμορφο.
Δεν ξέρω...έχω τόσα πολλά να πω!

Χριστούγεννα σημαίνει ζεστές κουβέρτες-οπού μυρίζουν κανέλα και απορρυπαντικό;ρ-να κυκλοφορείς όλη μέρα με τις πιτζάμες σου και τις παντόφλες σε διαδρομή τύπου ,κρεβάτι-καναπές-κρεβάτι.Να τσιμπολογάς συνεχώς μικρές λυχουδιές,βόλτες με τους φίλους σου,και μικρά δωράκια που σου προσφέρουν αυτή την τόσο τέλεια προσωρινή ευτυχία που όλοι περιμένουμε κάθε χρόνο.
Επιπλέον,τα Χριστούγεννα νιώθεις την πόλη τόσο ενεργή και ζωντανή.Παντού υπάρχουν φώτα και άνθρωποι να τρέχουν πάνω κάτω- πάνω κάτω σαν μικρά μυρμηγκάκια.Μυρίζεις την ατμόσφαιρα και όλα μοιάζουν τόσο φιλικά και οικία σαν ένα τεράστιο σπίτι που στερεώνεται μέσα του όλη η αγάπη του κόσμου!-προφανώς με έχουν πιάσει οι καλοσύνες μου σήμερα-
Εύχομαι λοιπόν σε όλους να φάνε πολλά γλυκάκια,να κοιμηθούν πολύ σε καναπέδες κρεβάτια και να περάσουν καλύτερα από όσο περίμεναν.Άλλωστε,μπορεί η εποχή λόγω οικονομίας να μην μας επιτρέπει να κάνουμε όσα θα θέλαμε όπως το να ταξιδέψουμε κάπου αλλού ή να ξοδέψουμε μεγάλα ποσά για δώρα,όμως μπορούμε να έρθουμε κοντά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να περάσουμε δύο υπέροχες βδομάδες γεμάτες χαμόγελα ,κανέλα φως και άχνη ζάχαρη!
Αντίοζ!


Τα Χριστούγεννα δεν είναι μια περίοδος που παρατηρούνται ασυνήθιστες συμπεριφορές, αλλά τότε μόνο οι άνθρωποι μπορούν να υπακούσουν στο ένστικτό τους και να εκφράσουν τα συναισθήματα τους χωρίς να νιώθουν ανόητοι. Με λίγα λόγια τα Χριστούγεννα είναι η μόνη ευκαιρία κάθε άνθρωπος να είναι ο εαυτός του. 
--Francis C. Farley

Ποδήλατο:Μόδα ή τρόπος ζωής?

Καλό μήνα λοιπόν,μπήκε και ο μήνας των Χριστουγέννων!
Γύρισα σπίτι πριν κανένα μισάωρο και το δέντρο μας, με υποδέχτηκε μέσα από το κουτί του.Δίπλα, τα στολίδια στοιβαγμένα σε κούτες,περιμένουν και αυτά υπομονετικά. 
Ώρα για στόλισμα,είπε.
Μα.. δεν έχω χρόνο,αποκρίθηκα.
Είναι η πρώτη χρόνια που σκέφτομαι το στόλισμα ως μια διαδικασία που θα μου αποσπάσει χρόνο από το διάβασμα.
Όπως και να έχει όμως σπίτι χωρίς δέντρο,είναι σπίτι χωρίς Χριστουγεννιάτικο κλήμα,είναι ένα σπίτι άδειο.


Τους τελευταίους 6 μήνες χρησιμοποιώ το ποδήλατο μου για οποιαδήποτε μετακίνηση μου.
Σχολείο,μάθημα,βόλτα..
Έτσι χρησιμοποιώντας αυτό το μέσο παρατήρησα πόσος κόσμος πραγματικά έχει βάλει μέσα στην ζωή του το ποδήλατο.Παντού ποδήλατα.Μικρά , μεγάλα, με όμορφα καλαθάκια,με περίεργες ρόδες,ή με σπαστικά κουδουνάκια.

Η πόλη μας μικρή στο μέγεθος ευνοεί τις μετακινήσεις με ποδήλατο αλλά παράλληλα οι Κρητικοί δεν φημίζονται για την οδήγηση τους.Για να το πω και αλλιώς δηλαδή, δεν έχω πατηθεί από αμάξι ακόμα καθαρή από τύχη!-Μπαμπά αν το διαβάζεις αυτό,δεν το εννοούσα-
Το κακό είναι πως εκτός από αυτό παρατήρησα και το πόσο αναίσθητοι είναι μερικοί στο θέμα ποδήλατο-και όχι μόνο-.Δηλαδή περνάς την δαιδάλου και κανένας δεν λέει να παραμερίσει από το τεράστιο τσούρμο λες και δεν υπάρχεις!Χα!Όμως για αυτό υπάρχει πάντα το σατανικό κουδουνάκι...Ντίν!Και ξαφνικά!Ωπ..ναι υπάρχω και εγώ πίσω σας και περιμένω να μετακινήσετε τα πόδια σας και να βάλετε ξανά το μυαλό σας στην θέση του άνθρωποι!
Πολύ βέβαια σε κοιτάνε και με αυτό το επικριτικό και διαπεραστικό βλέμμα του τύπου:Πόσο ενοχλητικό πλέον ,να πας να καείς και εσύ και το ποδήλατο σου!!-.-
και έπειτα έρχεται το δικό μου διαπεραστικό βλέμμα nok out:

Η χρήση ποδηλάτου λοιπόν έχει γίνει....ναι βασικά ,εδώ κολλάω λίγο.
Έχει γίνει μόδα ή τρόπος ζωής?
Από την μια το ποδήλατο βολεύει γιατί δεν κολλάς σε κίνηση,κάνεις γρήγορα τις δουλείες στο κέντρο,εξοικονομείς χρόνο,κάνεις ποδηλατοβόλτα με την παρέα και παράλληλα γυμνάζεσαι.Όμως πιστεύω πως έχει γίνει και μόδα διότι υποτίθεται πως σου προσδίδει ένα style έτσι πιο ρετρό.Nιώθεις τα βλέμματα πάνω σου καθώς περνάς γρήγορα γιατί όλοι οι άλλοι έχουν πόδια ενώ εσύ ρόδες-κρίμας(!)-,και πας με ταχύτητα φωτός καθώς τους προσπερνάς.(NOT)
Όπως και να έχει πάντως το ποδήλατο παραμένει ένας πολύ ωραίος και εύκολος τρόπος να εξερευνήσεις το Ηράκλειο σιγά σιγά σε στενάκια που δεν θα οδηγούσε ποτέ ο δρόμος σου...δοκιμάστε το.
Άλλωστε αν όντως είναι μια μόδα θα αλλάξει και θα γυρίσει σε κάτι άλλο όπως πάντα.Θα γυρίσει ,θα γυρίσει σαν τις ρόδες του ποδηλάτου:)


**πρέπει να αναφέρω οπωσδήποτε πως πρόκειται να ακολουθήσει σύντομα στα επόμενα άρθρα μια συνέντευξη από έναν ...chocolate addict!Ακόμα μαζεύεται υλικό και μπόλικη σοκολάτα♥ 
Καληνύχτα!